براي احداث هر سازه بايد اعضا‍ء به گونه اي طراحي شوند كه تحمل بارهاي وارده را داشته باشند. بار وارده از طريق سازه به زمين (خاك) وارد مي‌شود. بنابراين لازم است خاك نيز تحمل بارهاي وارده از طرف سازه را داشته باشد. همه خاك‌ها اين توان را ندارند. بنابراين بايد روشي اتخاذ نمود كه وضعيت خاك از ديدگاه ظرفيت باربري، مقاومت برشي و نشست بهبود يابد. به اين منظور، روش‌هاي زيادي در رابطه با تثبيت خاك مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق هم با اضافه كردن درصدهاي مختلف بامبو به خاك و آزمايش‌هاي مكفي و بررسي موارد فوق الذكر اين نتيجه حاصل مي‌شود كه با افزودن درصدهاي مختلف بامبو به خاك مقدار بامبو بهينه حدود 4% وزني مي‌باشد كه با افزايش آن ظرفيت باربري، مقاومت برسي و نشست بهبود مي‌يابد.

خاك طبيعي محل عمليات ساختماني هميشه براي اهداف موردنظر كاملاً مناسب نمي‌باشد و خواص مكانيكي خاك چه به عنوان مواد زيربنا و چه به عنوان ماده پر كننده خاكريز سد و غيره با توجه به اهميت سازه و انتظار ما از آن و ديگر شرايط مربوط به سازه بايستي بهبود يافته و اصلاح گردد.

به عنوان نمونه در نهشته‌هاي دانه‌اي، خاك طبيعي ممكن است خيلي شل باشد و نشست الاستيگ زيادي از خود نشان دهد. در چنين حالتي لازم است كه قبل از احداث سازه، خاك متراكم شود تا وزن مخصوص و در نتيجه مقاومت برشي آن افزايش يابد.

گاهي مواقع لايه فوقاني خاك نامطلوب است و بايد برداشته شده و با خاكي با كيفيت بهتر كه شالوده بر روي ان قابل احداث باشد، عوض گردد و سپس تا حد لازم متراكم شود. گاهي مواقع در اعماق كم به لايه‌هاي نرم و اشباع رس برخورد مي‌شود.

بر حسب بار شالوده و ضخامت لايه رس، ممكن است نشست‌هاي قابل توجهي در سازه بوجود آيد. براي جلوگيري از چنين نشست‌هايي لازم است كه تكنيك‌هاي خاصي براي بهبود وضعيت خاك بكار گرفته شود يا اگر خاك داراي حالت تورم زيادي باشد و سازه در اثر اين خاصيت تهديد مي‌شود، بايد با يكي از روش‌ها، مانند كنترل تراكم يا بالشتك ماسه‌اي يا پيش مرطوب كردن و يا تثبيت با آهك يا سيمان و يا روش الكتريكي، از تورم جلوگيري نمود. اگر هدف تغيير و افزايش خواص مقاومتي خاك باشد، يكي از روش‌هاي اساسي، منجمد كردن روش الكتريكي، تراكم، زه‌كشي، انتخاب دانه‌بندي صحيح، تثبيت و تسليح كردن خاك بكار مي‌رود.

تثبيت خاك اساساً به منظور اصلاح و بالا بردن  كيفيت مصالح نامرغوب جهت استفاده آنها در پروژه‌هاي مختلف و به ويژه در امر راهسازي است و لذا حاصل تثبيت مصالح نامرغوب شامل موارد زير است:

اين روش اولين بار توسط استراليايي‌ها ابداع شده است. روش كار به اين صورت است كه خاك‌هاي چسبنده را مي‌سوزانند تا در اثر حرارت شديد تغييراتي در بافت اين نوع كاني‌‌ها حاصل شده و باعث اتصال و يكپارچه شدن خاك گردد. بدين صورت ظرفيت باربري خاك افزايش يافته و  غالباً خصوصيات موردنظر در تثبيت خاك‌ها براي آن حاصل خواهد شد. عمل حرارت دادن و سوزاندن مي‌تواند با استفاده از كوره‌هاي متحرك و يا بكارگيري چاشني و فتيله انجام شود.