انسان نیز موجود زنده ای است که شاکلة آفرینش
او از لحاظ ظاهر و باطن و جسم و روح با سایر موجودات متفاوت و کامل تر از آن ها
است. او می تواند دامنة شناخت و معرفت خویش را تا اعماق هستی رسوخ دهد و از ملک تا
ملکوت را به تسخیر خویش در آورد و همة هستی را در اختیار خویش بگیرد و از تمامیت
آن ابزار و نردبانی بسازد تا به هدف نهایی آفرینش و حیات طیبه نایل گردد و زندگی
حقیقی را در جوار قرب الهی و وصول به کمال مطلق جستجو نماید، و این است تفسیر
زندگی و حیات انسانی. در چنین صورتی انسان وظیفة خویش را انجام داده، توانسته است
به مقام انسانیت نایل گردد.
پس وظایف زن یا مرد در خانواده یا
جامعه را باید در راستای فلسفة آفرینش و چیستی زندگی اش جستجو کرد. به دیگر بیان:
پرسشِ “تکلیف ما، در خانه و جامعه چیست” را می توان بدین گونه بیان کرد: برای
رسیدن به “زندگی
انسانی” و داشتن نشاط و شادمانی، و نیل به جوار قرب ربّانی، چه وظیفه ای در محیط خانواده و اجتماع داریم
و چگونه می توان به آن دست یافت؟
برچسب ها:
جامعه خانواده