هدف از این تحقیق بررسی سرمایه گذاری و تعریف شرکت های سرمایه گذاری با فرمت docx در قالب 34 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

2-1- دیباچه

2-2-1- تعریف سرمایه گذاری

2-2-2- تعریف شرکت­های سرمایه گذاری

2-2-3- تعریف شرکت­های سرمایه پذیر

2-2-4- گزارش­گری مالی و هدف­های حسابداری

2-2-5- سهام عادی

2-2-6- سود و سود هر سهم

2-2-6-1- سود

2-2-7- پیش بینی سود

2-2-8- کیفیت پیشبینی سود

2-2-9- دقت پیش بینی سود

2-2-10- انواع سرمایه گذاری از نظر افق زمانی

2-2-10-1- شرایط احراز سرمایه گذاری بلند مدت

2-2-10-2- نکته مهم در مورد سرمایه گذاری بلند مدت

2-2-11- حجم معاملات

2-2-12- بازده سهام

2-2-12-1- رابطه­ی بین بازده سهام و سود حسابداری

2-2-13- رابطه بین دقت پیش بینی سود و بازده سهام

2-2-14- بازده غیرعادی سهام

2-2-14-1- بازده غیرعادی و پیشبینی سود

منابع

سرمایه­گذاری: نوعی دارایی است که واحد سرمایه­گذار برای کسب منافع اقتصادی از طریق دریافت منافع (به شکل سود سهام و سود تضمین شده)، افزایش ارزش، پوشش ریسک­های آتی یا مزایای دیگر (مانند مزایای ناشی از مناسبات تجاری) نگهداری می­کند(استاندارد شماره 15 حسابداری ایران،1392). امروزه اقتصاد و بازار سرمایه کشورها بدون حضور شرکت­های سرمایه‌گذاری که ابزار توسعه هستند مفهومی ندارد. شرکت­های سرمایه‌گذاری یکی از ابزارهای مهم و مفید در بازار سرمایه هستند، که نقش عمده‌ای در کارآیی بازار سرمایه می‌توانند ایفا نمایند. این­گونه شرکت­ها با جمع‌آوری پس‌اندازهای کوچک مردم اقدام به تشکیل سرمایه در حجم بالا می‌نمایند و سپس اقدام به سرمایه‌گذاری در سهام شرکت­های گوناگون می‌نمایند و با این عمل خود ریسک سرمایه‌گذاری را برای سهام­داران خود به حداقل می‌رسانند (بهزادی، 1376). سرمایه­گذاران و اعتباردهندگان دو گروه اصلی از استفاده كنندگان برون سازمانی اطلاعات مالی بـه شمار می­روند. تهیه و فراهم كردن اطلاعات مربوط برای این دو گروه، یكی از رسالت­های اصلی مدیریت و سیستم­های حسابداری اسـت. مدیران از طریق افشای اطلاعات در قالب گزارش­گری مالی ایـن رسالت را ایفا می­نمایند. صورت­های مالی قسمت مهمی از گزارش­گری مالی را تشكیل می­دهند.

صورت­های مالی ابزارهای اصلی هستند كه اطلاعات حسابداری را به افراد خارج از بنگاه انتقال می­دهند . گزارش­گری مالی تنها دربرگیرنده صورت­های مالی نیست، بلكه سایر ابزارهای انتقال­دهنده­ی اطلاعات را نیز دربر می­گیرد. مدیریت ممكن است از طریق گزارش­گری مالی و بــه طرقی غیر از صورت­های مالی رسمی، اطلاعات را به افراد خـارج از واحد تجاری انتقال دهد. ایـن اطلاعات ممكن است به وسیله­ی مراجع قانونی، قوانین نـاظر یـا عـرف الزامی شده باشد یـا بـدین دلیـل كـه مدیریت ایـن اطلاعات را برای افراد خارج از واحـد تجاری مفید مـی­دانـد، بـه صورت داوطلبانه افشا شـوند. ایـن اطلاعات ممكن اسـت دارای اشكال گوناگون و در ارتباط با مسایل متفاوتی باشند. انتشار اخبار، پـیش­بینی­های مدیریت، از سود یـا سایر توضیحات در خصوص طرح­ها و برنامه­ها نمونه­هایی از گزارش­های مالی و غیرمالی جدا از صورت­های مالی هستند(بیور، 2005). بسیاری از اطلاعات ارایه شـده به وسیله­ی گزارش­گری مالی در بردارند­ه­ی پیش­بینی در خصوص عملیات آینده است. پـیش­بینی بـه سرمایه­گذاران كمك می كند تا فرآیند تصمیم­گیری خود را بهبود بخشند و خطر تصمیم­های خود را كاهش دهند(مشایخ،1386).