هدف از این تحقیق بررسی مدیریت دانش و اصول آن با فرمت docx در قالب 52 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

مدیریت دانش

مفهوم دانش

مفهوم داده، اطلاعات، دانش

روابط آن ها

انواع دانش

ویژگی های دانش

سیر تطور مدیریت دانش

مفهوم مدیریت دانش

مکاتب مدیریت دانش

اصول مدیریت دانش

تئوری های مدیریت دانش

مدل های مدیریت دانش

ابزارهای مدیریت دانش

موانع مدیریت دانش

پیشینه

منابع

داده ها اولین سطح مدیریت دانش را تشکیل می دهند و عبارتند از ارقام، اعداد، نمودارها و نظایر اینها که به خودی خود تولید معنی نمی کنند(بارنی،1991، 100). داده ها، الفاظ و اعداد بدون معنی هستند و شامل مقیاسهای مستقل، مشخصه ها و علائم اند(دالکر، 2005، 7). در اغلب گزارش­ها و یادداشت­های سازمان، داده­ها به چشم می­خورند. داده­ها از منابع خارجی و داخلی اخذ می­شوند. داده­های گرفته شده از خارج به آسانی قابل استفاده­اند، اما برای جمع­آوری داده­ها از منابع داخلی، نیاز به اندازه­گیری مناسب فعالیت­هایی است که در داخل جریان دارد و برای ثبت آن­ها سیستم­هایی وجود دارد(ثاقب تهرانی، 1380، 5). به عبارت دیگر می توان گفت که "داده"  عبارت است از یک نقطه فاقد معنا در بعد زمان و مکان که هیچ اشاره ای به زمان یا مکان خاص ندارد و بلازمینه است. افرادی که درباره یک رخداد، "داده" به دست می آورند، نمی توانند راجع به آن واقعه قضاوت کنند یا تصمیمی اتخاذ کنند. همه سازمانها به انواع داده ها احتیاج دارند.

نگهداری سوابق و بایگانی، نقطه کانونی فرهنگ داده به شمار می رود و مدیریت موثر داده ها در موفقیت آنها نقش بسزایی دارد. بعضی از سازمانها به اشتباه فکر می کنند داده های بیشتر نسبت به داده های کمتر از حالت مطلوبتری برخوردارند و با استفاده از آنها می توانند تصمیمات بهتری را اتخاذ کنند. این وضعیت به دو دلیل نادرست است: اول اینکه داده های زیاد، کار تشخیص داده های لازم و درک آنها را دشوار می کند و دلیل اساسی تر اینکه داده ها، فاقد معنی، قابل استفاده اند. یعنی تنها بخشی از واقعیت را نشان داده و از هرنوع قضاوت، تفسیر و مبنای قابل اتکا برای اقدام مناسب تهی هستند. داده ها را می توان مواد خام وعناصر مورد نیاز برای تصمیم گیری به شمارآورد، چرا که نمی توانند عمل لازم را تجویز کنند. داده ها نشانگر ربط، بی ربطی، و اهمیت خود نیستند، اما به هر حال برای سازمانها و مخصوصا سازمانهای بزرگ اهمیت زیادی دارند( داونپورت و پروساک، 1998، 24-25).