با اوج گيری معماری در نيمه دوم قرن بيستم و معماران براي عملی كرن طرح ها و افكار بلند پروازانه خود سعي در نو اوري وافرينشي متفاوت با گذشته داشتند. همزمان با رشد علم معماري تكنولوژي نيز در حال رشد بودو بعضي از معماران بر جسته از جمله ميس ون دروهه و لوكور بوزيه اقدام به استفاده از تكنولوژي روز در معماري كردند. فلز وبتن از عواملي بودند كه با پيشرفت علم و خلاقييت برخي از معماران تاثير شگرفي در معماري نهادند و تا به امروز نيز با تحولات جديد همچنان مورد استفاده قرار مي گيرد.

با گسترش تكنولوژي پايه هاي جنبشي جديد( كه بعدها هاي تك نام كذاري شد ) بنيان گذاري شد.براي مثال ميتوان به ساختمان سيگرام(1958) ميس اشاره كرد.

 درآغاز اين جنبش فن اوري تاثيرات نا مطلوبي را در معماري به جاي گذاشتو بيشتر به جنبه هاي كاركرد گرايي در معماري پرداخت و روح طراحي را در معماري نا ديده گرفت در حقيقت معماري پيچيده (فن آوري بالا )و مبهم(روح معماري)را بوجود آورد.

پس از گذشت چند سال از يك طرف مساله پيچيدگي در معماري واز طرف ديگر كم رنگ شدن عوامل محيطي در اين نوع طراحي باعث كم رنگ شدن اين جنبش گرديد.

همزمان با رشد جنبش هاي تك گروه حامي توسعه پايدار كه از سال 1970 شكل گرفته بوددر سال 1990 طي كنفرانسي ابعاد توسعه پايدار را كه شامل علم و تكنولوژي- ميگرديدبيان نمود.

مسائل ذكر شده در مورد مشكلات هاي تك واز طرفي رشد توسعه پايدار همزمان با اين جنبش عده اي از معماران را بر آن داشتكه از تكنولوژي در هماهنگ سازي طبيعت با معماري استفاده كنند.اين امر منجربه ايجاد و شكل گيري معماري اكو تك در برابر اكو تك گرديد.

با پيشرفت اكو تك انواع گوناگوني از ساختمانها در زير مجموعه اين گرايش بوجود آمد كه هر كدام ويژگيهاي خاص خود  را دارد . در اين گرايش در حقيقت معماري و تكنولوژي بر روي يكديگر تاثير ومتقابل گذاشته اند نه يكطرفه.

از نمونه هاي شاخص اكو تك ميتوان به  گنبد رايشتاك آلمان- شهرداري كاكه كاوا ـ بانك تجاري فاستر در آلمان و مركز ژان ماري اثر رنتزو پيانو اشاره كرد.

در سال 1971، دو معمار جوان ايتاليايي تبار به نام‌هاي ريچارد راجرز ساكن انگلستان و رنزوپيانو ساكن ايتاليا، در مسابقه طرح ساختمان مركز ژرژپمپيدو در پاريس در بين 681 شركت كننده برنده اعلام شدند. نماي اين ساختمان را مجموعه‌اي از دودكش‌ها، آبگردان‌ها، لوله‌هاي تأسيساتي و ستون‌ها، تيرها، بادبندها، راه پله‌ها و مسيرهاي رفت‌ و آمد تشكيل مي‌داد. اين معماران آغازگر سبكي در اروپا بودند كه به نام ‌هاي ـ تك يا تكنولوژي بسيار پيشرفته معروف گرديد.