پروژه و تحقیق سنگ گچ و تاریخچه آن

مطابق تحقيقات زمين شناسان دوران ناپديدشدن دايناسورها و پديدارشدن لايه هاي سنگ گچ خيلي قديمي تر از ايجاد تمدن ها بر روي زمين است . آثار بكارگيري گچ طبق تحقيقات باستان شناسان در ايران مربوط به دوران قبل از اسلام حدود 1500 سال پيش مي باشد .

گچ يكي از قديمي ترين مصالح ساختماني در دنيا است . ممكن است گچ در قرون گذشته با روش هايي ديگر توليد و به صورت هاي ديگر استفاده مي شده است . مصري هادر 600 سال قبل هاون گچي داشته اند .

مصري ها 1500 سال قبل نيز از گچ براي پوشاندن سطوح داخلي ديوارهاي اهرام ثلاثه استفاده كرده اند . درون اهرام مصر بر روي سطوح صاف و سفيد گچي ديوار نگاري هاي شكوهمندي با نقش سربازان

مصري  ارابه هاي جنگي ، خدايان ، حيوانات و پرندگان موجود است

در تمدن هاي كهن نيز نوعي گچ استفاده مي شده است كه امروزه ما آن را آلاباستر مي ناميم . تنديس هاي بزرگ گاوهاي بالدار متعلق به تمدن آشور كه امروزه در موزه شهر لندن موجود است از همين سنگ ساخته شده اند . يوناني ها نيز سكه هايي با نقش كلمه ي آلاباستر كه از نام شهري بنام آلاباستر در مصر گرفته بودندضرب مي كرده اند . همين طور آنها ظروف و قوري هاي كوچك از گچ ساخته اند .

يوناني ها همچنين نامي به سنگ گچ  داده اند كه از دو كلمه با معاني زمين و پختن تشكيل شده است . آنها فرم خاصي از سنگ گچ را كه حالت شيشه اي دارد براي پنجره ها استفاده و به ويژه اين سنگ ها را وقف معبدهاي الهه ي ماه مي نموده اند . سنگ گچ شيشه اي را كه به اين شيوه ي سنتي مورد استفاده قرار مي گرفته ، يوناني ها سلنيت (Selenite) يا سنگ ماه  مي ناميده اند .

رمي ها نيز راجع به سنگ گچ مي دانستند كه چه كاربردهايي  در حرفه و پيشه ي آنها مي تواند داشته باشد. نشانه ي اين اطلاعات مجسمه هاي بدون انسان است كه در اروپاي غربي با ملات گچ درست شده و امروزه در دسترس است . آنگلوساكسون ها و نرمنها  سنگ گچ را فراموش كرده بودند تا اينكه دوباره در قرن سيزدهم براي اولين بار با گچ پاريس آشنا شدند .

امروزه آلاباسترهاي خوب در نواحي مياني انگلستان خصوصاً در ناتنگهام به شكل

 مجسمه هايي با فرم هاي مختلف كه توسط استادكاران قرون 14 و 15 ميلادي حكاكي شده اند پيدا مي شود . بعدها اين دست ساخته هاي گچي مشهور گرديد و با توليد انبوه به سراسر اروپا فرستاده شد . اين آلاباسترها را ما در موزه هاي عمومي مي توانيم ببينيم . آلاباستر همچنين در برخي از آرامگاه ها ، نقوش كليساها و ساير ساختمان هاي تاريخي به كار رفته است .

آن زمانيكه سقف و ديوارهاي خانه ها با ني و تركه درست مي شده مردم براي پركردن شكاف بين آنها نياز به يك اندود پركننده داشتند .

در بيشتر مناطق اروپاي غربي خانه ها به اين شكل ساخته مي شده است . اين كار ابتدا با گل و رس انجام مي شد . سپس بناها نوعي ملات آهكي يافتند كه سطوح سخت و سفيد ايجاد مي نمود . بعدها با دست يابي به سنگ گچ ، اين عمل با بكارگيري ملات گچ انجام شد . بناها ملات گچ را به علت سرعت زياد خشك شدن و عدم وجود ترك بعد از آن نسبت به ملات آهك ترجيح مي دادند . امروز ملات آهك به ميزان جزئي مورد استفاده قرار مي گيرد .

به هر حال بيشترين مصرف گچ براي سطوح داخلي ساختمان بود ولي از قرن 16 ميلادي به بعد گچ كارها  مهارت هاي خود را توسعه دادند و در زمينه ي دكورسازي و كارهاي هنري با

گچ توانايي هاي ارزشمندي پيدا نمودند . در يان كارها بر روي سطوح گچي ديوارها و سقف ها نقش گل ها ، شاخه هاي درختان ، ميوه ها و حتي طرح آلات موسيقي را ايجاد مي كردند . برخي از بهترين نمونه هاي اين طرح ها توسط گچ استاكو (Stucco ) در خانه هاي جورجيانnv nhfgdk(Dublin) (Georgian) در جمهوري ايرلند كار شده است .

طرح هاي گچي بر روي سقف خيلي قديمي نيستند اگر چه هنوز در برخي خانه هاي قديمي نوارهاي گچي برجسته در دورتادور سقف و يا طرح هايي به دور چراغ مركزي سقف ديده مي شود ولي اين آثار عمر خيلي بلندي ندارند . امروزه هنوز برخي شركت ها در زمينه ايجاد طرح هاي سنتي و قديمي بر روي سطوح گچي فعال هستند . اين فعاليت توسط استادكاران ماهر بر روي سقف منازل افراد مهم و يا كليساها انجام مي شود .