نرمش عصبی:
نرمش عصبی یا نرمش مغزی اصطلاحی است که برای توصیف توانایی مغز در باز سازماندهی یا تغییر در ارتباط هایش بر اثر تجربه به کار می رود آنها شامل یادگیری چه از طریق سیناپس پیشنهادی حب یا مکانیسم دیگر مثل نیرومند سازی دراز مدت و واپس زنی درازمدت بودند آزمایشات حاکی از این است که انواع نرمش های مغزی در تمام دوره بزرگسالی حفظ می شوند پژوهشگران نرمش مغزی امروز به کارکرد اکتشافی نظریه حبیب برای تحریک و هدایت پژوهش‌هایی که تحول تمام عمر ارتباط‌های سیناپسی تازه را روشن می‌کنند بها می‌دهند.
برچسب ها:
خلاصه روانشناسی یادگیری هرگنهان فصل هب