قسمتی از اسلایدها

واكنش يك گياه به دما به عنوان يكي از عوامل مهم اكولوژيكي حاكم بر توزيع گونه ها و پتانسيل عملكرد گياهان شناخته شده است. در اين ميان آب، دماي محيط و نور به عنوان سه عامل اصلي تعيين كننده پراكنش گياهان در سطح كره زمين مطرح هستند. در مناطقي از زمين كه فاكتورهايي مثل آب و نور محدود كننده نيستند، پراكنش اكولوژيكي گياهان در سطح زمين وابسته به حرارت مي باشد.

در مطالعات مربوط به واكنش هاي گياه به محيط، اصطلاح تنش دما جهت توصيف يك انحراف از رژيم دمايي بهينه مورد انتظار براي رشد، به كار مي رود.

تنش سرما معمولا بيشتر در گياهان مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري جهان و يا گياهاني كه در اين مناطق رشد مي كنند، مشاهده مي شود.

 محدوده دمايي تنش سرما براي گياهان حساس 10تا 15درجه مي باشد، البته گياهان از اين نظر با هم متفاوت هستند كه بستگي به حساسيت آنها به تنش سرما دارد.

 گياهان حساس به تنش سرما گياهاني هستند كه در دماهاي 15 تا 10 آسيب مي بينند. گياهان مقاوم گياهاني هستند كه تا دماي نزديك به صفر هم قادر به رشد هستند. اگرچه تفاوت گياهان از اين نظر علاوه بر عوامل ژنتيكي به مرحله نموي گياه، وضعيت متابوليكي گياه ( خواب يا دوره رشد گياه)  و همچنين شرايطي كه گياه در دوره تنش و از بعد از آن داشته است، نيز بستگي دارد.

  به طور كلي، گياهان در دوره رشد فعال خود، در طي مراحل اوليه نمو، در طي روز و يا در شرايط نور بالا، در دوره تنش ( اگرچه خشكي شديد تحمل به تنش سرما را افزايش مي دهد) و وقتي كه مواد غذايي محدود مي باشد بسيار حساس به تنش سرما مي باشند.

فهرست مطالب و اسلایدها

مقدمه

مقاوم شدگي يا سخت شدگي

عوامل موثر برHardening

خسارت سرما

اثرات تنش سرما

خسارت غير مستقيم

تنش سرما و تنفس

تنش سرما و فرآيند هاي مختلف رشد

استراتژي هاي مقابله با سرمازدگي

تنش يخ زدگي

انواع يخبندان

اثرات تنش يخ زدگي

مكانيزم مقاومت گياهان در برابر تنش يخ زدگي

فراسرد شدن

بهينه سازي دامنه حرارتي