هدف از این تحقیق بررسی نقدینگی و ارتباط بین مفاهیم آن با فرمت docx در قالب 29 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

2-1 مقدمه

2-2 اهمیت نقدینگی

2-3 تعریف نقدینگی

2-3-1 نقدینگی دارایی ها

2-3-2 نقدینگی بازار

2-3-3 وسعت بازار

  2-3-4 عمق بازار

  2-3-5 برگشت پذیری بازار

ارتباط بین مفاهیم نقدینگی

نقدینگی و قیمت گذاری ها

نقدینگی و اثرات مشتریان

راه حل های اندازه گیری نقدینگی

منابع عدم نقدینگی

انواع بازارها

منابع

بازار کاملا نقدشونده بازاری است که هر مقدار از اوراق بهادار می تواند فورا و بدون هزینه به وجه نقد تبدیل شود یا هر مقدار وجه نقد می­تواند به اوراق بهادار تبدیل شود. در بازارهای کمتر نقدشونده نسبت به بازار های کاملا نقدشونده، یک بازار نقدشونده، بازاری است که هزینه معاملات مرتبط با تبدیل اوراق بهادار در حداقل باشد. هزینه معاملات شامل هزینه های ضمنی و صریح است. هزینه­های صریح شامل هزینه­های مربوط به حق دلالی کمیسیون­ها و مالیات­های دولت است. این هزینه را به آسانی به صورت کمیت در می­آیند اما خارج از کنترل مستقیم بورس اوراق بهادار است و بنابراین در نظر گرفته نمی شود. توجه اساسی در معاملات بر هزینه­های ضمنی معامله همچون اختلافات قیمت پیشنهادی خرید و فروش، هزینه­های تاثیر بازار و هزینه­های فرصت است که به موجب تکنولوژی، مقررات، انتشار اطلاعاتی، مشارکت اطلاعاتی و ابزارهای اطلاعاتی ناکارا و یا ناکافی است (آیتکن و کامرتن فورد 2003، 46) بررسی ادبیات مالی آشکار می کند که اختلافات قابل توجهی میان محققان در مورد ماهیت نقدینگی، منابع آن، و نتایجش برای سرمایه­گذاری وجود دراد. تعاریف در مورد نقدینگی تا اندکی متضاد و نامنظم است. اصطلاح نقدینگی به صورت گسترده­ای در ادبیات مالی استفاده شده است، از این جهت درک مفهوم آن مهم است. بنابراین هدف  ما در این جا فراهم کردن تعریفی روشن از نقدینگی است که می تواند در تجزیه و تحلیل­های مالی به کار گرفته شود ( موراسکی2008، 9).  در بسیاری از موارد، مخصوصاً در معاملات روزمره، استدلال­های نظری گسترده در مورد معنی نقدینگی واقعا لازم نیست. اکثر سرمایه­گذار­ها به صورت ذاتی می ­توانند کیفیت بازارها یا انواع دارایی­ها، مانند قابلیت نقدشدن یا غیر قابل نقدشدن را درک کنند و اثرات مربوط به آن را تشخیص دهند. به هر حال نبود یک تعریف رسمی از نقدینگی در زمانی که توسعه رویکرد­های رسمی، نقدینگی را به عنوان یک معیار سرمایه­گذاری در نظر می­گیرد موجب مشکلات جدی می­شود (موراسکی 2008، 10).

وصف­های مختلفی از تعارف نقدینگی در کتاب­ها و مقالات مالی و مدیریت مالی وجود دارد. لیو (2006، 631) بیان می­کند که به طور عام  نقدینگی توانایی برای تعداد زیاد معامله با سرعت بالا در هزینه پایین و با اثر قیمتی کم توصیف می شود. این توصیف چه بعد را برای نقدینگی، یعنی، تعداد معامله، سرعت معامله، هزینه معامله، و اثر قیمتی را مشخص می کند.  یودین (2009، 24) نقدینگی را به عنوان سرعت و سهولتی که یک نفر می تواند سهام را در بازار مورد معامله قرار دهد تعریف کرده است. پاستور و استمبیو (2003، 2) نقدینگی را به عنوان یک مفهوم وسیع توصیف می­کنند که به طور کلی توانایی برای تعداد زیادی معامله به طور سریع، در هزینه پایین، و بدون تغییر قیمت را نشان می­دهد. ریلی و برون (1997، 106) نقدینگی را به عنوان خرید یا فروش یک دارایی با سرعت و در یک قیمت مشخص  شرح داده­اند؛ بر طبق نظر بودی و مرتن (1998، 35) نقدینگی، سرعت و سهولت نسبی است که یک دارایی می­تواند به وجه نقد تبدیل شود؛ بر طبق نظر آرنلد (2005، 18) نقدینگی، درجه­ای که یک دارایی می­تواند به سرعت و به سهولت بدون از دست دادن ارزش فروخته شود؛ اسچارتز و فرانشونی (2004، 60) دارایی را نقد شونده می­نامند که به سهولت قابل تبدیل به وجه نقد باشد؛ و بریلی و همکارانش (2006،1000) یک دارایی را نقد شونده می­نامند، اگر به آسانی و ارزان به وجه نقد تبدیل شود و بگ و همکارانش (2003، 315) بیان می­کنند که نقدینگی، ارزانی، سرعت، و اطمینانی است که ارزش دارایی می­تواند به پول تبدیل شود.