(خناق – خروسک – لارنگوتراکئوبرونشیت حاد – لارنژیت ساب گلوتیک انسدادی حاد __ لارنگو تراکئیت)
التهاب ناحیه ی گلوتیک وساب گلوتیک.فضای ساب گلوتیک محل اصلی انسداد است.
معمولاً قسمت های تحتانی تر وحتی برونش ها هم گرفتار می شود.
شایع ترین سندرم عفونی انسداد مجاری هوایی فوقانی است.
به مراتب شایع تر از اپی گلو تیت ولی کم خطر تر از آن است.
عامل تقریباً تمامی موارد بیماری ویروس ها هستند.
اصلی ترین ویروس پاراآنفلوانزای تیپ 1 و 2 است.
به ندرت سایر عوامل نظیرRSV   نیز می تواند بیماری را ایجاد کند.
سن شایع بیماری 6ماهگی تا 3سالگی است.

شروع علایم بصورت عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مثل رینوره شفاف،حال عمومی بد،گلودرد
پس از 1-2 روز علایم اصلی بیماری شروع میشود.
مهمترین و شایعترین علامت سرفه های خشک ،ممتد،بدون خلط با صدای خروسکی شکل یا پارس خوک دریاییbarking of seal)  )یا سرفه زنگدار)brassy coughدر 94% موارد)
استریدور دمی متناوب که با پیشرفت بیماری پایدار میشود.(کروپ شایعترین علت استریدور در کودکان تبدار است.)
دیسترس تنفسی (رترکشن سوپرااسترنال،اینترا کوستال،ساب کوستال)
با گسترش عفونت به برونش و برونشیالها فاز بازدمی تنفس هم طولانی وسخت شده وعلایم دیگر مجاری تنفسی تحتانی بخصوص ویزینگ و سرفه خلط دار ظاهر میشود.
تب معمولا خفیف بندرت بیش از39 _تاکی پنه بندرت بیش از 40 بار دردقیقه
در سمع ریه کاهش دوطرفه صداهای تنفسی، رونکای ،ویزینگ یا رالهای پراکنده
در موارد شدید خستگی تنفسی ونارسایی تنفسی وبصورت ناشایع
گریه و بیقراری-کشیده شدن دیواره های ساب گلوت بطرف هم—افزایش ادم-تشدید تنگی بنابراین بیمار شبها بهتر است
اعضای دیگر خانواده ممکن است علایم تنفسی فوقانی داشته باشند