بخشهاي مركز تلفن و مسير ارتباط بين مركزتا مشترك :

بخشهاي مركز تلفن عبارتند از :اتاق سوئيچ ،اتاق كابل ، اتاق MDF ،با تريخانه و اتاق ژنراتور كه اين اتاقها به ترتيب شكل در كنار هم قرار دارند .

مركز مربوطه داراي 3 داك مي باشد از هر شلف تعدادي كابل بيرون مي آيد . و داك ها در اتاق سوئيچ (SW)  قرار دارندكابل هاي خروجي به اتاق MDF  كه در مجاور(SW) قرار دارند م يرود بخش MDF  توسط سيمهاي وانژه (زوج سياه و سفيد) به دو قسمت تقسيم مي شود قسمت اول شامل ورودي كابلهاي اتاق سوئيچ  مي باشد كه به ترتيب شماره تقسيم بندي شده است قسمت ديگر شامل كابلهاي دو زوجي مي باشد كه به اتاق كابل مي رود كه تعداد شان بيشتر از تعداد مشتركين      مي باشد . نحوه اتصال اين دو قسمت بهم ترتيب خاصي ندارد و سيم وانژه ممكن است ا زابتداي قسمت اول به انتهاي قسمت دوم وصل شود يا به انتهاي آن .در اصل كار MDF وصل شماره مورد نظر (قسمت اول ) به خط اشتراك مشترك مورد نظر (قسمت دوم ) مي باشد.

حال كابلهاي خروجي كه 200 تايي هستند از MDF خارج م يشود و به اتاق كابل          مي رود . در اتاق كابل ، كابلهاي ورودي 200 تايي مبدل به كابلهاي 600 تايي يا بيشتر مي شود. اين كابلهاي ضخيم وارد حوضچه مي شوند.

اكنون كابلهاي ورودي به حوضچه (كه به عبارتي مي توان ا زآن بعنوان جعبه تقسيم نام برد) مي روند و و در آنجا به كافوها م يروند (KV) .

كافوها در سطح شهر بسته به تراكم جمعيت به تعداد مورد نياز با ظرافت متغير قرار  مي گيرند كه 1400 تايي يا 2400 تايي هستند و بسته به نياز آن منطقه از ظرفيت كافو استفاده مي شود.

كار كافو تقسيم كابلهايي است كه از حوضچه آمده و به پستها (P) مي رود .

كافو رشدهاي 15 زوجي يا 20 زوجي را به هرپست (p) منتقل مي كند . حتي الامكان سعي مي شود كه كافو در وسط محل مورد نظر نصب شود تا تقريباً به صورت مسير دايره اي شكل با پستها ارتباط داشته باشد تا طول كابلهاي ارتباطي بين كافو و پست را به حداقل برسانيم .

هر ترمينال داخل كافو به يك پست م يرود (پست 15 تايي)

كافو تير مانند MDF در بخش داده كه بوسيله سيم هاي رانژه بهم متصل شده اند.

فرض كنيم كه از خروجي يكي از كافوها يك كابل بيرون آمده . هر كدام از اين زوجها مستقيماً به پست مورد نظر انتقال داده نمي شود چون هزينه كابل كشي بالا مي رود و مخابرات بيشترين هزينه را در كابل كشي دارد بنابراين اين كابل بيرون آمده از كافو در مسير خود به سر هر كويه اي كه رسيد يك زوج 10 تايي ا زآن جدا مي شود و به پست مربوطه مي رود تا كل مسير به همين صورت تحت پوشش قرار گيرد .

 تقسيم بندي براي كابلها :

1)    كابل مركزي :

به كابلهايي مي گوييم كه مسير بين سوئيچ (SW) تاكافو (XV) را طي مي كند و رسيد به قراري ارتباط بين اين دو بخش است.

2)    كابل آبونه :

 به كابلهايي گوييم كه مسير بين كافو (XV) تا پست (P) را طي مي كند و وسيله برقراري ارتباط بين اين دو بخش است .

3)    كابل زميني :

 اين كابل ارتباط بين سوئيچ (SW) و پست (P) را برقرار مي سازد.

4)    كابل هوايي :

 اين كابل از پست (P) تا مشترك كشيده مي شود.

بوخت شامل رديف ، طبقه و اتصالي مي باشد مثلاً در خروجي mdf طريقه نشاني دادن شماره اشتراك بدين صورت است كه ابتدا رديف را مي گوييم كه از سمت راست رديف چندم است بعد طبقه را مي گوييم كه از بالا به پايين شمرده مي شوند و بعد از روي ترمينال مشخص شده ، شماره 1 تا 100 را مي يابيم.

حال براي اتصال يك مشترك جديد به تجهيزات مخابرات به طور مثال به مامور مخابرات كه در سطح شهر مشغول بكار است گفته مي شود كه در كافو 55 مركزي 40 و پست اتصالي 9 را برقرار كند .

شماره گذاري كافوها هم به اين صورت است كه 00 و 00 مربوط به مركز است و تلفن هاي اطراف مركز را پوشش مي دهد و بقيه كافوها داراي شماره هاي 01 ، 02 ، 03 و ….. هستند.

تيغه هاي mdf  هم مداراي دو نوع NO=Normal open  و NC=Normal close هستند كه نوع اول د رحالت عادي باز و نوع دوم در حالت عادي بسته مي باشد. امروزه اكثر مراكز از تيغه هاي نوع اول استفاده مي كنند گرچه طبقه اول mdf داراي تيغه هاي NC مي باشد كه توسط ايزوله قطع مي شوند.