مقـدمـه گندم عمده ترين محصول زراعي كشور است. سطح زير كشت گندم آبي و ديم كشور در سال 1380 به ترتيب27/2 و51/3 ميليون هكتار و متوسط عملكرد آن در شرايط آبي و ديم به ترتيب 3 و 7/ تن در هكتار بوده است. نرخ خودكفايي گندم در سال هاي مختلف بين 60-80 درصد نوسان داشته است. در صورتي كه متوسط عملكرد در شرايط آبي و ديم به ترتيب تا سطح 8/4 و16/1 تن در هكتار افزايش يابد، خودكفايي در توليد اين محصول تحقق خواهد يافت(كشاورز و همكاران، 1380).مهم ترين عوامل تآثيرگذار در كاهش عملكرد گندم كشور به شرح زير مي باشند(آهون منش،1371): پايين بودن آگاهي و دانش علمي و عملي كشاورزان نارسايي در تآمين و توزيع به موقع نهاده هاي كشاورزي(بذر، كود، سم و …) بالا بودن ميزان ضايعات در مراحل مختلف توليد محدود بودن منابع آب و يا عدم وجود نظام صحيح آبياري در اغلب مناطق كشور خسارت آفات، بيماريهاي گياهي، علف هاي هرز و عدم مديريت صحيح كنترل آنها عدم مصرف صحيح و بهينة كودهاي شيميايي و يا كمبود و عدم توزيع به موقع آنها كاربرد غير اصولي و نامنظم ماشين آلات و ادوات كشاورزي عدم توسعة مكانيزاسيون كشاورزي در بسياري از نظام هاي بهره برداري كمبود وسايل، ابزار و اعتبار در زمينه هاي مختلف تحقيق، ترويج و آموزش كشاورزي كمبود سرمايه گزاري در توليد محصولات كشاورزي نارسايي سياست ها و برنامه هاي كشور براي توليد محصولات كشاورزيفهرست مطالبمقـدمـهآفات گندم و اهميت اقتصادي آنهاراست بالان زيان آور گندمسن هاي زيان آور گندمجوربالان زيان آور گندمبال ريشك داران زيان آور گندمسخت بالپوشان زيان آور گندمبال پولك داران زيان آور گندمدو بالان زيان آور گندمبال غشائيان زيان آور گندمكنه هاي زيان آور گندممديريت تلفيقي آفات گندممنابع
برچسب ها:
tahghigh-dar-mored-afat-mohem-gandom-va-modiriyat-control-anha-dar-iran