این فایل در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و استفاده میباشد
حافظ ومعشوقه خواهي
اين لطايف كز لب لعل تو من گفتم كه گفت؟
وين تطاول كز سر زلف تو من ديدم كه ديد؟
بيش از پنجصد بيت از ديوان حافظ به شوخي با معشوق مربوط است، و در آن حسن و نكويي دلدار، بي مهري و سنگ دليش، به كمين نشستنش براي دلبري، عاشق كشي، زود رنجي ، نازك دلي و حاضر جوابيش به شيوه اي گاه نرم و لطيف و گاه همراه با گله و شكايت و انتقاد آميز، و در هر دو حال سراسر شوخ طبعي و بذله گويي توصيف شده است.
در اين نوشتار مروری خواهيم داشت بر نمونه هايي از اين توصيف ها در ديوان حافظ حسن و نكویی،معشوق حافظ زيباروييست مظهر حسن ونكويي و جمال بي مثالش آميخته به كمال .خورشيد در برابر حسنش از شرم روي به ديوار كرده سر به زير مي افكند و ماه رخسارش خورشيد را سر افكنده مي كند:
برچسب ها:
حافظ ومعشوقه خواهي 8ص