فهرست

 مقدمه

1- در هر کاری به زیبایی آن اهمیت می دهم، توجه می کنم و از آن لذت می برم.

2- در زندگی انتظار بدترین وقایع را دارم و معمولاً برایم اتفاق می افتد.

3- حتی در موقعیت های آشفته نیز من کنترل و هوشیاری خود نسبت به موقعیت را حفظ می کنم.

4- به هنگام فعالیت یا مکالمه من می توانم افکار و احساسات خود را کنترل کنم.

5- برای اینکه بتوانم مشکل خود را حل کنم تلاش می کنم، آرامش ظاهری و درونی خود را حفظ کنم.

6- گاهی که نیاز است تصمیمات بدون برنامه ریزی بگیرم، احساس خوبی پیدا می کنم.

7- با وقایعی که دوست ندارم اتفاق بیفتد مقابله می کنم حتی اگر بدانم نیاز است که رخ بدهند.

8- در زندگی روزانه ام احساس می کنم منبع و سرچشمه زندگی ، حاضر و جاری است.

9- وقتی مسائل مطابق میلم رخ ندهد ، ناراحت می شوم.

10- سعی کردم هدف از خلقت را بدانم و بر اساس آن اهداف زندگی ام را تعیین کنم.

11-زمانی که حقیقت موضوعی را درک نمی کنم و نمی فهمم دچار یأس و ناامیدی می شوم.

12-به خـواسته هایم توجه می کنم زیــرا فکر می کنم آنها نشــانه هایی برای تعیین مسیــر زندگی ام هستند.

ارائه پیشنهادات

ارزيابي و نتيجه گيري از هوش معنوي

منابع و مآخذ

مقدمه

اولين بار كه اصطلاح هوش استفاده شد فقط هوش تحصيلي مورد نظر بود. مدت ها بعد اين اصطلاح از استفاده تخصصي خود توسط روان شناسان خارج شد و به يك اصطلاح عمومي تبديل شد. روان شناسان به عدم كفايت آن در سنجش هوش افراد پي بردند و فهميدند هوش تحصيلي (IQ ) معيار كاملي براي ارزش گذاري فهم انسان ها نيست. سپس بر اساس توانايي افراد در ارتباط اجتماعي، هوش اجتماعي و بر اساس توانايي و ذكاوت افراد در تجارت و اقتصاد، هوش اقتصادي نيز تعريف كردند.

چهارچوب نظري هوش معنوي ومؤلفه هاي آن مطرح و چالش هاي که در رابط? با اين مفهومجديد در روان شناسي وجوددارد مورد بحث قرار گرفته است .

هر سه اصطلاح هوش تحصيلي، هوش اجتماعي و هوش اقتصادي، فقط ارتباط هاي زميني انسان ها را در بر مي گيرد و انسان هاي به كمال رسيده اي كه از نظر تحصيلي، اجتماعي يا اقتصادي سهمي معمولي از زندگي دارند ولي از نظر معرفت، فهم و درك بالايي دارند را در بر نمي گيرد. هوش معنوي عبارت است از ميزان فهم افراد از واقعيت زندگي و حقيقت امور. همچنان كه پيامبر اعظم (ص) دعا مي فرمايند: اللهم ارني الاشياء كما هي. خداوندا حقيقت چيزها را به من نشان بده.

هرچند از نظر هوش تحصيلي، هوش اجتماعي و هوش اقتصادي افراد فقط چند شماره با هم فرق مي كنند و تاثير آن در بهبود كيفيت زندگي نسبي است، هوش معنوي تاثير ويژه اي در كيفيت زندگي دارد و زندگي را هدفمند و ارزشي مي كند. هوش تحصيلي، اجتماعي و اقتصادي حركتي زميني دارند و مثل هر حركت زميني محدود است، اما حركت در مسير هوش معنوي ابعادي آسماني و نامحدود دارد و جا براي رشد و توسعه در آن بسيار زياد است.

هوش تحصيلي مربوط به ژنتيك انسان است و به صورت استعداد در ذات فرد نهفته است، اما هوش اجتماعي و هوش اقتصادي به دست آوردني است و با آموزش و تفكر سرعت مي گيرد. هوش معنوي نيز امري اكتسابي است و با ايمان افراد، ارتباط مستقيم است. به عبارت ساده تر هرچه ايمان فرد نسبت به خداي متعال بالاتر مي رود، فهم او از واقعيت زندگي و اتفاقات زندگي نيز بالاتر مي رود. تفكر و تدبير در امور زندگي و آفرينش نيز دومين عامل افزايش فهم معنوي است.