قسمتی از اسلایدها                             

پارکینسون یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی در بزرگسالان مسن است.

در سنین بعد از 60 سالگی از هر 100 نفر یک نفر به این بیماری مبتلا است.

بعد از آلزایمر، شایع ترین بیماری مخرب اعصاب به حساب می آید.

در این بیماری سلول های ترشح کننده ی دوپامین در جسم سیاه از بین می روند.

این بیماری نتیجه از بین رفتن یا ضعیف شدن سلول های عصبی در مغز میانی است. سلول های ماده سیاه ماده ای به نام دوپامین ترشح می کنند که پیام ها را به بخش دیگری از مغز به نام کارپوس استراتوم می برند.

این پیام ها به حرکت بدن تعادل می بخشند.

درمان

 دارو درمانی: مراحل اولیه به درمان دارویی نیازی ندارد.درمان در موارد لزوم، با هدف برگرداندن تعادل در جسم مخطط با مهار اثر استیل کولین انجام می پذیرد.

آنتی کولینرژیک

آمانتادین

لوودوپا

آگونیست های دوپامین

سلژیلین

فهرست مطالب و اسلایدها

کلیات

پارکینسون یا فلج لرزان

علایم

علل

عوامل افزایش دهنده خطر

عوامل کاهش دهنده خطر

پیشرفت بیماری

تشخیص افتراقی

درمان