قسمتی از اسلایدها:
ام‌آرآی
(به انگلیسی: MRI) که مخفف عبارت (به انگلیسی: Magnetic Resonance
Imaging) است و تصویرسازی تشدید مغناطیسی نامیده می‌شود، روشی پرتونگارانه
در تصویربرداری تشخیصی پزشکی و دامپزشکی است که در دهه‌های اخیر بسیار
فراگیر شده‌است و بر اساس رزنانس مغناطیسی هسته است.
تشریح
چگونگی
قرار گرفتن اسپین‌های هسته‌ای در میدان مغناطیسی و نوسان با فرکانس
لارموربا ام آر آی میتوان در جهات فوقانی-تحتانی (اگزیال)، چپ‌راستی
(ساژیتال) و پس‌وپیش (کرونال) و حتی در جهات اُریب و مایل تصویرگیری نمود.
یک سیستم ام آر آی از سه میدان مغناطیسی استفاده میکند:
میدان خارجی ثابت و قوی (B0)
میدان ضعیف گرادیانی متغیر
میدان حاصل از پالس RF الکترومغناطیسی (B۱)
فردی
که قرار است با این روش مورد تصویربرداری قرار گیرد نباید هیچ شی فلزی
مانند ساعت ، انگشتر ، مفصل مصنوعی و .... داشته باشد. و یا شی فلزی در
نزدیکی دستگاه MRI قرار گیرد ، زیرا میدان مغناطیسی روی این مواد
فرومغناطیسی اثر گذاشته و نه تنها باعث تداخل در امر تصویربرداری می شود،
بلکه می تواند به خود فرد نیز آسیب برساند به همین دلیل است که دستگاه MRI
را در اتاق‌های ویژه‌ای قرار می دهند. این اتاقها نسبت به امواج
الکترومغناطیسی نفوذناپذبرند. در نتیجه امکان ورود یا خروج برای این امواج
وجود ندارد. به علاوه لباس مخصوصی را تن بیمار می‌کنند که هیچ قسمت فلزی
نداشته باشد.
در
حین عمل تصویربرداری فرد باید آرام باشد. به این منظور میتوان یک آرام
بخش ملایم به وی داد. سپس او را روی تخت خوابانده و از وی می‌خواهند که به
طور عادی نفس بکشد. بعد از اینکه فرد در دستگاه قرار گرفت، محل مورد
تصویربرداری را با نور مشخص می کنند و اسکن کردن شروع می‌شود. در فواصل
زمانی که اسکن کردن قطع می‌شود وی می‌تواند قدری حرکت کند ، ولی نه آنقدر
که از محل مورد نظر جابجا شود. شخص در طول اسکن می‌تواند از طریق دکمه‌ای
که در اختیار او قرار داده‌اند به مسئولین اطلاع دهد، و اسکن کردن متوقف
شود. بعد از اتمام کار اطلاعات تصویری به رایانه‌ای داده می‌شود و رایانه
با بررسی اطلاعات ، تصویری ایجاد می کند که روی فیلم منعکس می‌شود.
فهرست مطالب و اسلایدها:
۱ تشریح
۲تاريخچه