يكي از اهداف اساسي و بسيار مهم سياستگذاران ايجاد ارتباط منطقي و هماهنگ صنعت و محيط كار با دانشگاه و دانشجو مي با شد كه هم در شكوفائي ورشد صنايع موثر بوده و هم دانشجويان را از يادگيري دروس تئوري محظ رهايي داده و علم آنها را كاربردي تر كرده و باعث مي شود آن را در عرصه عمل ، آزموده و به مشكلات و نا بسامانيهاي علمي و عملي محيط كار آشنا شده و سرمايه وقت خويش را در جهت رفع آنها مصرف نمايند ، كه براي جامعه در حال توسعه ما از ضروريات مي با شد .