موضوع : دوستی با نوجوانان

توضیح: این فایل به صورت ورد و آماده ی پرینت می باشد

هنر برقراري ارتباط
پدر و مادر آرماني مي دانند كه در حقيقت همه چيز را نمي دانند.
براي بعضي از پدرها و مادرها سالهاي نوجواني فرزندانشان دوراني آرام و ملايم و توأم با لذت و خوشي است، در صورتي كه از نظر عده اي ديگر عكس اين قضيه صدق مي كند. بعضي از والدين هر لحظه ي بودن در كنار نوجوانشان را دوست دارند چون به اين مسأله واقفند كه او به هر حال روزي از زندگي شان خارج مي شود. ولي عده اي از آنان روزشماري مي كنند تا سالهاي دشوار و پرزحمت سپري و فرزند نوجوانشان از زندگي آنها خارج شود. ميان برخي از پدران و مادران با نوجوانانشان رابطه اي پربار و غني برقرار است، زيرا آنان نه تنها هنر كنار آمدن با نوجوانان را مي دانند، بلكه محيطي پرنشاط و شاداب براي خانواده ايجاد مي كنند. ولي هستند پدران و مادراني كه با نوجوانشان رفتاري مستبدانه دارند و همواره آنان را تهديد يا تنبيه مي كنند.
بيشتر اوقات اين طور به نظر مي رسد كه نوجوانان خواستار عشق و محبت ما نيستند و در حقيقت همين طور هم هست. با وجود بغرنج بودن قضيه، من قانع شده ام كه بهتر است انسان بكوشد با نوجوانان خود رابطه اي هشيارانه برقرار كند. شايد در طي اين دوران نيرويي بيش از توان خود براي آنان صرف كند، ولي من براساس تجارب شخصي و جرو بحث با صدها پدر و مادر به حقيقت معتقدم اگر به راستي گمان مي كنيد كنار آمدن با نوجوانانتان امري امكان ناپذير است، به دليل نداشتن روشي مناسب براي دستيابي بدين منظور است. وقتي راه را بيابيد، ايجاد چنين ارتباطي دشوار نخواهد بود. در واقع دوران نوجواني نسبت به مراحل ديگر زندگي مشكل تر نيست، بلكه به مثاله تجربه ي تازه اي براي انسان است.
درك اين مطلب كه نمي توان همان روشي را كه در زمان كودكي نوجوان در پيش داشته ايد، در دوران نوجواني او نيز به كار برد، بسيار حائز اهميت است. اگر منطقي باشيد پي خواهيد برد كه كنار آمدن با نوجواني كه اكنون در برابر سخنان شما در مقام پرخاشگري و پاسخگويي برمي آيد و همه ي كاسه كوزه ها را برسرتان مي شكند و حتي شما را كنار مي گذارد، امري ساده و بديهي است. به وظيفه ي پدري و مادري عمل كردن و دوست داشتن فرزند نوجوان مستلزم در پيش گرفتن شيوه اي زيركانه به همراه نرمش و مهارتي خاص است. به همين دليل است كه داشتن رابطه اي خوب و كنار آمدن با نوجوانان را در حكم هنر مي دانند؛ هنري كه لازمه اش طي مسيري هوشمندانه براي پدران و مادران است و مانند هر هنر ديگر، تنها با تمرين و پشتكار مي توان مهارت لازم را به دست آورد. با گذشت زمان موقعيت هاي ويژه اي براي شما پيش خواهد آمد كه از طريق آنها خواهيد توانست شيوه ي خود را بهبود بخشيد.
انجام وظيفه ي پدري و مادري به نحو احسن در مورد نوجوانان، از دشوارترين فنوني است كه تاكنون مسؤوليت آن را به عهده گرفته ايد : برنامه ي گسترده ي آموزشي همراه با دلسوزي و ستيزه و كشمشكهاي سياست مدارانه براي برقراري ارتباط، مانند اين است كه شما در يك گروه تهاجمي قرار گرفته ايد.
با پشت سر گذاشتن چند سال در كنار نوجوان، به اين نتيجه خواهيد رسيد كه چقدر صبور و سخاوتمند و در عين حال تا چه حد خام و بي تجربه بوده و چه آسان در آبي كم عمق غرق شده ايد. با وجود نوجوان در زندگي شما، مطمئناً به زودي پرده از روي خصوصياتي نظير حسادت، عصبانيت، ترس يا عدم امنيتتان برداشته خواهد شد و آنچنان نوميد مي شويد كه دلتان مي خواهد مو به سر خود باقي نگذاريد. گاهي اوقات از شدت خشم و درماندگي فرياد مي زنيد و اعمالي غيرمنطقي مرتكب مي شويد. در اوج بيچارگي نمي دانيد چه مي كنيد و در اين هنگام است كه پي مي بريد هيچ راه فراري نيز وجود ندارد. اما لازم نيست حالت رنجوري و پريشاني تان براي هميشه ادامه يابد و اين بستگي به شما دارد كه بتوانيد به مرحله ي رشد و تعالي برسيد. بايد استقامت به خرج دهيد و مشكلات را با عقل و منطق حل كنيد.
زماني كه الي هجده ساله به دانشگاه رفت، اين يادداشت را براي پدر و مادرش فرستاد: “من هميشه به شما احتياج داشته ام و در آينده نيز احتياج خواهم داشت. هر كه باشم و هر آنچه بشوم، صرفاً بدين دليل است كه مي دانم شما مرا دوست داريد.
آرامش
برخلاف عقيده ي عموم، وقتي شما با نوجوان خود صبور باشيد، به او اصرار نورزيد و او را وادار نكنيد، بيش از آنچه انتظار داريد اتفاق خواهد افتاد.
انتظار غيرمترقب
پدر و مادري كه نوجوان خود را با موفقيت بزرگ كرده اند به خوبي مي دانند كه در اين مرحله چقدر پستي و بلندي وجود داشته است؛ درست مانند اينكه سوار بر قطاري برقي كه به سرعت بالا و پايين مي رود باشيد؛ حتي اگر بدانيد فراز و نشيبهايي بر سر راهتان است باز هم جا خواهيد خورد.
در يك لحظه دختر شما به قدري عاقلانه عمل مي كند كه شما در فكر فرو مي رويد كه آيا اين بچه ي خودتان است؟ و لحظه اي بعد، رفتارش مانند كودكان دو ساله مي شود و از همه بدتر اين است كه شما در چنين موقعيت خاصي تكليف خود را نمي دانيد.
هر پدر و مادري درگير آموزشهاي متعددي خواهد بود. وقتي فرزند شما كوچك بود بسيار چيزها به او آموختيد؛ اينكه چگونه لباس بپوشد، بند كفش خود را ببندد، دندانش را مسواك بزند، دوچرخه سواري كند، با ديگران چگونه رفتار كند، خلاصه اينكه چگونه متمدن شود. ولي در سنين نوجواني به قدري مسؤوليت پذير و كاردان به نظر مي رسد كه ممكن است شما فراموش كنيد او هنوز به مهارتهاي لازم دست نيافته است و هنوز بسيار چيزها بايد از شما بياموزد؛ آموزش كارهاي عملي مانند درخواست كار، رانندگي، شستن لباسهاي خود، پختن غذا و مسايل مادي و استفاده ي بجا از وقت و مهارتهاي اجتماعي. همچنين آنان بايد مسايل ناملموس را بدانند، مانند اينكه چگونه مي توانند زندگي خود را در حال توازن نگه دارند و يا با ديگران چگونه رفتار كنند.
پيامي كه شما بدرقه ي راه آنان مي كنيد همانا مسؤوليت پذيري توأم با آزادي است. تمامي آموخته هاي شما به آنان بر روي هم جمع شده باعث دادن مسؤوليت براي رسيدن به آزادي شخصي مي شود. اما بيشتر اوقات توانايي به عهده گرفتن چنين مسؤوليتي از راه پيشرفت معمولي به دست نمي آيد و شبيه اين است كه نوجوان شما گاهي يك گام به جلو برمي دارد و دو گام به عقب برمي گردد.
خنديدن به تناقضات
نوجوان شما سراپا تناقض است. در يك لحظه شما را متهم مي كند كه در كارش دخالت كرده ايد و لحظه اي ديگر از شما چاره مي خواهد. به جاي اينكه چنين تناقضاتي را به او گوشزد كنيد، بهتر است خونسرد باشيد و لبخند بزنيد. در آن لحظه، خنديدن به اين همه موارد غيرمترقب و اعمال توضيح ناپذير كاري است دشوار و اين احساس را در شما پديد مي آورد كه نوجوانتان شما را دست انداخته است و بايد به خودتان بخنديد. به هر حال شما سالهاي سختي را در پيش رو خواهيد داشت.
-    “سلام عزيزم. امروز چطور گذشت؟”
در جوابم گفت :
-    “يكبار شد به خانه بيايم و نپرسي امروز چطور گذشت؟ حسرت به دلم ماند كه بعد از گذراندن يك روز سخت به خانه قدم بگذارم و آرامش داشته باشم و مجبور نباشم به سؤالهاي شما جواب بدهم.”
انتخاب روش عاقلانه براي مبارزه
زندگي در كنار نوجوان سبب ناسازگاريهاي روزانه، جنگ و جدالهاي متناوب، ستيزه جويي، خشم و دعوا مي شود. پس محتاطانه و بادقت و تعقل وافر از كنار آنها رد شويد.
قبل از اينكه بروز دهيد كه دوست داريد كارها چگونه انجام گيرد و چه چيز مطابق ميلتان است، از خود بپرسيد: آيا اين همه جنگ اعصاب و مرافعه سودي هم دارد؟ آيا ارزش دارد ميان خود و فرزندم فاصله بيندازم؟ بهتر نيست روحيه ي يكديگر را درك كنيم؟ به عنوان رئيس خانواده هميشه اين نكته را به خاطر داشته باشيد كه لازم نيست اقتدار خود را با ايجاد بحث و جدل هاي پي در پي به اثبات برسانيد.
وقتي شما عقب نشيني مي كنيد مثل اين است كه اجازه دهيد موضوعي ناچيز و بي اهميت مسكوت بماند. در عين حال عقل و درايت خود را ثابت كرده ايد كه براي نوجوان نظاره گرتان نكته اي خوب و مثبت است.
 
فهرست مطالب

عنوان                                        صفحه

هنر برقراري ارتباط    1

آرامش    3

انتظار غيرمترقب    3

خنديدن به تناقضات    5

انتخاب روش عاقلانه براي مبارزه    5

با ذكر دلايل منطقي كاري كنيد به شما افتخار كنند    6

نقش مربي    9

ديد خود را نسبت به فرزندانتان وسعت بخشيد    10

روحيه    10