بیماری های مقاربتی

اگر بيماريهاي مقاربتي با هم در نظر گرفته شوند,يكي از شايع ترين عوارض طبي بارداري خصوصا در جمعيت هاي فقير شهري كه گرفتار بلاي اعتيادوروسپيگري هستند,محسوب خواهد شد.مثلا در درمانگاهاي پره ناتال بيمارستان پاركلند عفونت كلا ميديايي در 12درصد,سوزاك در 2تا3درصد,سيفيليس در1تا2درصد,هر پس تناسلي دريك درصد وعفونت نقص ايمني انساني در4/0درصد يافت شده است.بيماريابي,شناسايي,آموزش ودرمان بايد بخشهاي اصلي مراقبت پيش ازتولد درزنان مستعدابتلا به اين عفونتهاي شايع را تشكيل مي دهد.درنتيجه به عنوان بخشي از آزمايشهاي معمول پيش از تولد,بيماريهاي مقاربتي شايع شامل سيفيليس,سوزاك,كلاميد يا,ويروس هپاتيتB,ويروس نقص ايمني انسان وويروس پاپيلوماي انساني اغلب مورد بررسي قرار ميگرند.نويسندگان تلاش دارنددر بسياري از روشهاي درماني براي بيماريهاي مقاربتي درذيل از روشهاي درماني موثر ولي غالبا تغيير يافته كه بطور دوره اي توسط مراكز كنترل بيماريها ارائه مي شود,كمك بگيرند.

سيفيليس

تا همين اواخربروز سيفيليس در ايالات متحده افزايش داشت.بيشترين مقدار اين افزايش درسال 1990بوده واز آن زمان به بعد كاهش يافته است.ميزان بروز سيفيليس اوليه وثانويه در ايالات متحده درسال1933 4/10در000/100بوده وبيش از 300 مورد سيفيليس مادر زادي در كودكان كمتر از يك سال نيز وجود داشته است.ارتباطي بين سيفيليس مادري ومصرف مواد مخدر بويژهcrake cocaineوفقدان مراقبتهاي پيش از تولدگزارش كردند.در تحقيقي درباره سيفيليس پره ناتال در بيمارستان شهر بوستون كه مدت 4ماهه ادامه داشت,شيوع سيفيليس در زنان غير بارداروباردار را درسال1951, 4/2اعلام نمودند درحاليكه اين مقدار درسال 1991, 9/3درصد بوده است.آنها نتيجه گيري كردنداستمرار شيوع سيفيليس در دوره بارداري درارتباط بامصرف مواد مخدر,عفونت باويروس نقص ايمني انساني,فقدان مراقبتهاي پره ناتال,عدم موفقيت در درمان وعفونت مجدد مي باشد.سيفيليس قبل از زايمان از طريق ايجادزايمان زودرس,مرگ جنين,عفونت نوزادي ازطريق عبور از جفت يا عفونت حين زايمان مي تواندشديدا روي نتيجه بارداري تاثير گذارد.خوشبختانه ازميان بسياري از عفونتهاي مادر زادي,سيفيليس نه تنها بسهولت قابل پيشگيري است بلكه به درمان به خوبي پاسخ ميدهد.

تظاهرات باليني

پس از يك دوره نهفته10تا90 روزه اما معمولا كمتر از6هفته سيفيليس اوليه پديدار مي گرددودرخلال بارداري,ضايعه اوليه دستگاه تناسلي يا گاهي اوقات ضايعات اوليه ممكن است آنقدر كوچك باشند كه ديده نشوند.مثلا شانكر سرويكس كه بيشتر درزنان باردار ديده ميشودبخاطر تلقيح باكتري در بافت شكننده سرويكس است.شانكر اوليه به صورت يك زخم نرم بدون دردبالبه هاي برجسته بافت گرانولاسيون درقاعده مشخص مي گردد.شانكر از 2تا6 هفته پايدار مانده وسپس بطور خود به خود بهبود مي يابداما اغلب غددلنفاوي اينگوينال بزرگ وغيرحساس ظاهر مي شوند.تقريبا پس از 6 تا8هفته پس ازبهبودشانكر,سيفيليس ثانويه معمولا به شكل راشهاي جلدي با اشكال بسيارمختلف بروز مي كند.حدود 15درصد اززنان دراين مرحله هنوز داراي شانكر مي باشند.ضايعات سيفيليس ثانويه در25درصداز بيماران خفيف بوده ومورد توجه قرار نمي گيرند.دربعضي موارد,ضايعات محدود به دستگاه تناسلي بوده وبه صورت نواحي برجسته اي تحت عنوان كونديلوماتالاتا ناميده مي شوند كه گهگاه باعث ايجاد زخمهايي درناحيه فرج مي گردند.سيفيليس ثانويه ممكن است سبب ايجاد آلوپسي شود.در بسياري از زنان سابقه اي اززخم منفرد ياراش جلدي وجود ندارد.گاه نخستين علامت اثبات بيماري بدنيا آوردن نوزاد مرده يا زنده اي است كه به شدت سيفيليس مادرزادي مبتلا است.

عفونت جنيني ونوزادي :درگذشته سيفيليس علت قريب دوسوم موارد مرده زايي به شمار مي آمد.امروزه سيفيليس نقش كوچكتر اماثابت تري درمرگ جنين ايفا مي نمايد.همانگونه كه درشكل 2-59نشان داده شده است,تعدادمبتلايان به عفونت مادر زادي به موازات وجود سيفيليس اوليه وثانويه در زنان مي باشد.دربسياري از اين مادران مراقبتهاي پيش از تولدناكافي بوده وبنابراين عفونت درآنها تشخيص داده نمي شود.موارد بسياري ازسيفيليس مادرزادي راشرح داده اند كه بدون تشخيص مانده اندزيرا فرصت پاسخ آنتي بادي تازمان زايمان درعفونت جديد مادر وجود نداشته است.گزارش كرده اندكه تيتر سرولوژيك ومدت زمان نا مشخص عفونت,عوامل خطر ساز اصلي درسيفيليس مادر زادي مي باشند.دربررسي 322مورد سيفيليس مادرزادي گزارش نموده اند كه تنها 20درصد ازنوزادان تحت بررسي كامل آزمايشگاهي شامل عكسبرداري از استخوانهاي دراز وبررسي مايع نخاعي قرار گرفته اند.ازميان 80 خانمي كه درجريان بارداري تحت درمان سيفيليس قرار گرفتند تنها 30درصدبطورمناسب درمان شدند.اسپيروكتها به آساني ازجفت عبور كرده وقادر به ايجاد عفونت مادر زادي هستندهر چند كه به خاطر وجود ايجاد ايمني نسبي,معمولا چنين تظاهرات باليني را پيش ازهفته 18 نشان نمي دهد.شروع سيفيليس مادر زادي بسته به مرحله بيماري ومدت زمان عفونت مادري فرق كرده وبيشترين ميزان بروز آن در نوزادان به دنيا آمده از مادراني كه مبتلابه سيفيليس ابتدايي ميباشند,وكمترين ميزان بروز دراواخر سيفيليس مرحله ديررس پديد مي آيد.مهم آنكه هرمرحله اي ازسيفيليس مادري مكن است منجر به عفونت جنيني بشود.

پاتولوژي:

سيفيليس يك بيماري مزمن است واسپيروكت در اعضاي داخلي ضايعاتي ايجاد مي كندكه شامل تغييرات نسج بينا بيني ريه,كبد,طحال وپانكراس مي باشد.عفونتهاي جديدتر به احتمال زيادتري با بيماري جنيني همراه است.سيفيليس بعلاوه موجب استئوكندريت در استخوانهاي بلند مي گرددكه ازلحاظ راديو گرافي درانتهاي استخوان فمور,تيبيا,وراديوس آسانتر قابل تشخيص است

بيماريهاي مقاربتي