موضوع : هواپیمایی ایران و شبکه ارتباطی
توضیح: این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد
تاريخچه هواپيمايي در ايران
در اواخر جنگ جهاني و در يكي از روزهاي سال 1296 شمسي اهالي تهران براي اولين بار هواپيمايي را مشاهده كردند كه در ارتفاع پايين بر فراز شهر پروازي كرد. چون فرودگاه در آن زمان در تهران وجود نداشت، اين هواپيما در ميدان مشق قزاقخانه (محل فعلي وزارت امور خارجه) به زمين نشست. هواپيماي مذكور ساخت كشور روسيه بود كه قطعات آن از راه بندر انزلي با وسايل نقليه زميني به تهران وارد و پس از سوار كردن قطعات توسط خلبان روسي به پرواز درآمد. پيشرفت سريع كشورهاي توسعه يافته در زمينه صنعت، تكنيك و بازرگاني در آن سالها مسئولين امر را متوجه دورنماي جهاني توسعه نمود. طبق لايحه اي كه روز بيستم بهمن 1304 شمسي به تصويب مجلس شوراي ملي وقت رسيد، حق انحصاري هواپيمايي در ايران به يك شركت آلماني به نام يونكرس اعطا شد. لايحه مذكور، شركت يونكرس ملزم بود پس از يكماه از زمان تصويب آن، خطوط هوايي از تهران به شهرهاي بندر انزلي، بندر بوشهر و قره نور دائر نمايد. اين شركت در سال 1305 شعبه خود را در ايران افتتاح و با وارد كردن چند فروند هواپيماي يونكرس، خطوط هوايي به شهرهاي فوق را دائر و حمل و نقل مسافر و پست را به عهده گرفت. به مرور به بعضي از كشورهاي همسايه نيز پرواز نمود. از جمله تعهدات يونكرس تاءسيس يك موسسه فني و نيز وارد كردن هواپيماهاي آموزشي براي تربيت ختبانان و متخصصان ايراني بود. فعاليت شركت يونكرس مدت زيادي دوام نياورد و در سال 1310 خاتمه يافت. دولت وقت ايران در سال 1316 يك شركت هوايي به نام ايرانين با خلبانان نيروي هوائي تاسيس كرد كه در حمل بار و مسافر و پست در شهرهاي داخل و كشورهاي همجوار فعاليت نمود.
در سال 1325 بعد از جنگ دوم با خروج نيروهاي بيگانه شركت هواپيمايي با سرمايه تجار ايراني به صورت خصوصي تأسيس گرديد. اين شركت در داخل كشور، بغداد و بمبئي برنامه پروازي داشت و در سال 1975 ميلادي به عضويت ياتا در آمد. هفت سال 1332 شركت ديگري تحت عنوان هواپيمايي پارس به منظور حمل بار تأسيس گرديد كه به مرور به حمل مسافر نيز مبادرت ورزيد.
تاريخچه هما
در سال 1340 دولت تصميم گرفت در امر حمل و نقل هوايي وارد عمل شود. لذا ففر رشد شركتي از ادغام دو شركت فوق به صورت نيمه دولتي تأسيس گردد. ولي بعداّ بنا بر تصميم دولت وقت با پرداخت كل سرمايه دو شركت مزبور و ادغام آنها، در پنجم اسفند 1340 هواپيمايي ملي ايران ((هما)) با سرمايه صد در صد دولتي پا به عرصه وجود گذاشت. هما در سال 1341 به عضويت ياتا در آمد. اين شركت در بدو امر داراي شش فروند هواپيماي DC-3 سه فروند DC-6 و سه فروند هواپيماي وايكانت. ظرفيت مسافربري هواپيماي شركت 522 نفر شد. از اولين اقدامات هما كاهش قيمتها به ميزان %25 در مسيرهاي داخلي بود. اين امر به منظور ترتيب و ترويج مسافرتهاي هوايي صورت گرفت.هما ارزانترين قيمت بليط داخلي را به حسب كيلومتر حمل شده در جهان ارائه داد. ايران اير بيشترين پروازهاي خود را درشبكه داخلي برنامه ريزي نمود و پروازهاي محدودي به كشورهاي همجوار برقرار كرد.ادامه روند خريد هواپيماهاي پهن پيكر در طور ساليان فعاليت هما ادامه يافته است.بعد از انقلاب اسلامي در سال 1375 و تحريم اقتصادي ايران در سال 1358 (كه اثرات بيشتري به دليل نوع تكنولوژي بر هما داشت)و آغاز جنگ در سال 1359 دوران جديدي براي هما رقم خورد.اخراج مهندسين و تكنسينهاي خارجي،كمبود قطعات و عدم فروش آنها به هما،مسائل ارزي،قطع محدود پروازها و شرايط سياسي و اقتصادي دوران جنگ از مشكلاتي بود كه هما آنها را پشت سرگذاشت.
آخرين آمار از هواپيماهاي موجود
F-100 4
BG727-200 4
A300B2K 4
A300-200 6
A300-300 1
A300-600 2
BG 747-SP 4
BG 747-100 1
BG 747-200 2
موقعيت جغرافيايي
فرودگاه مهرآباد در فاصله 1050 متر به جنوب و 1200 متر به شرق نسبت به ميدان آزادي در شهر تهران قرار دارد. مساحت آن در حدود 8/4*6/3 كيلومتر مي باشد.
بخش اداري آن شامل ساختمانهاي مركزي، آموزش، كامپيوتر (فناوري اطلاعات)، حراست، بيمه، تداركات، گذرنامه، كيترينگ، تأسيسات و اويونيك و … است.
بخش فني آن شامل ساختمان مهندسي و آشيانه ها مي باشد.
فهرست مطالب
هواپيمايي ايران و شبكه ارتباطي