این مقاله با فرمت Word بوده و قابل ویرایش است همچنین آماده پرینت می باشد
موضوع : مقاله درآمدی بر ادبیات توصیفی
بخش عظيمي از ادبيات ثاني فارسي ما ماهيتي «توصيفي» دارد توصيف هنرمندانه‌ي شاعر از «طبيعت» «خود» و «جامعه» درون مايه‌هاي ارزشمندي است كه ادبيات ما را عمق و غنا بخشيده است شاعران بزرگي هم چون رودكي خرمي منوچهري و عنصري از دوره‌ي آغازين شعر فارسي توصيف زيبايي‌هاي طبيعت پيشين تاز و آغازگر بودند ابتكاران و نوآوري‌هاي چنين شعرايي در وصف شب روز صبح غروب باغ و ستان زمين و آسمان و فصل‌ها حاكي از انس و الفتي است كه با طبيعت داشته‌اند
توصيف «طبيعت» در ديگر دوره‌هاي ادبي با فراز و نشيب‌هايي هم چنان ادامه يافته است و هم چنان ادامه دارد توصيف از «خود» را در آثار شاعران گذشته و امروز با زمينه‌هاي متعددي چون شرح و بيان غم‌ها و شادي‌ها و تأملان شخصي و عاطفي مي‌بينيم قسمت عمده‌اي از رباعي‌ها دو بيتي‌ها غزليات شكواييه‌ها و حسبيه‌ها تشريح و توصيف «من» شاعر هستند شاعران با بحر سخن خويش اين «من» و «خود» آدمي را آن چنان به تصوير كشيده‌اند كه با وجود تكرار شدن ها همواره دل‌پذير مانده و طراوت و شادابي خود را از دست نداده است خواه «من» عاطفي و شخصي باشد يا «من» اجتماعي وقت آن گونه كه در حماسه‌ها مي‌بينيم عرفان عميق و پر مايه‌ي ادبيات فارسي از جمله آثار بزرگاني چون سنايي عطار مولوي و حفظ از توصيف «هستي مطلق» و مظاهر صنع او سرشار است اين نخستين از ادبيات ما در ادبيات جهان كم نظير است و به همين جهت هرم زمان مي گذرد جايگاه آن برتر و پذيرش جهاني آن وسيع‌تر و مطلوب تر مي گردد توصيف «اجتماع» و جلوه‌هاي آن هم چون «وطن» «آزادي» «عدالت» در ادبيات مشروطه ظهور يافته است و امروز بيش‌تر از گذشته خود را مي‌نماياند و «ادبيات متعهد» ما مبتني بر آن است