دانلود تحقیق هنر در هند

تعداد صفحات : 22  با فرمت ورد و قابل ویرایش

قسمتی از متن:

هنر دره سند هند

حدود4000سال(ق- م) اقوامی نیمه دوره گرددر هر دو سمت شرقی وغربی نجد ایران زندگی ده نشین اختیار كردند. انها كه در مشرق ایران یعنی در خاك هندوستان وبه طور اخص دردره سند وناحیه پنجاب مستقر شدند در حدود3000ق م به ساختن سفالینه‌های منقوش با تصاویر زبده نمای خلا صه و ساده شده جانوران و نیز گونه ای خط صورتنگاشت ابتدایی دست یافتند و به تدریج میراث فرهنگی خودرادر قسمت علیای رود سند و خطه بلوچستان گسترش دادند كه طبعا با گذشت زمان به شاخه هایی رویش یافت ومسلما در مسیر یكی ازاین انشعابات بوده است چهار مركز عمده تمدن باستانی هند با نامهای:

1) موهنجودارو و هاراپا(كه بزرگتر و محققا دو پایتخت بود ه اند)

2)لوتال و چانهودارو(بس كوچكتر)در اغاز هزاره دوم ق م به وجود امدند. در همان هزاره دوم ق م فلزكاری با مس ومفرع در میان ساكنان دره سند معمول شد وتمدنشان به پایه شهرنشینی پیشرفته ای اعتلا یافت واز حدود 1100ق م (تا 750ق م)اهن نیز به كار گرفته شد. دران زمان دره سند می‌بایست دارای اب فراوان و جنگلهای انبوه بوده باشد. خانه‌های شهری به طور عمده با خشت پخته برای جرز وبدنه وچوب برای كف و پلكان وبام ساخته می‌باشد. درموهنجودارو بارودارومشرف بر شهر باخزینه حمام وبنای مدرسه ای كه متحملا متحوا و كاربردی ایینی می‌داشت برپاشده بود. شارعهای پهن باكویهای جانبی وكوچه‌های فرعی عموما به طورعمودبرهم ساخته می‌شدوخانه ها نیزچهارگوش قائم ودر حیاطی محصوربودند:درحالی كه اقامتگاههای بزرگتر حمام خصوصی وسردخانه ومجرای فاضلاب داشتند. اماشگفت اینكه دران ساختمانها اثری اززینتكاری جسمی یارنگی یافت نشده است. موضوع شایان توجه این است كه می‌بینیم به هر حال شهرهای نامبرده بخصوص موهنجودارو وهاراپا براساس نقشه ای هندسی وسامان یافته بنیانگذاری شده اند. باانكه مدارك و یافته‌های بسیاررواج مسافرت وتجارت رامیان تمدنهای دره سندوجلگه دجله و فرات به تایید می‌رسانند لیكن درمقایسه مشاهده می‌شودكه ساكنان دره سند شاید به سبب حاكمیت مقررات و ضوابطی سخت دران جامعه بسیارمحافظه كارتروكم پویش ترازساكنان بین النهرین بوده اندزیرامی بینیم كه باگذشت زمانی نزدیك به1500سال خیابان بندی شهری ونمای بیرون خانه‌های خودرایكسان نگاه داشتند ودرساختن نیزه وشمشیر همان تیغه‌های پهن كهن رابه كاربردند وازمهرهای مسطح وچهارگوش خوددست بر نداشتند وحال انكه اقوام بین النهرین دران مدت زمان به خواص تویزه مركزی(رگه برجسته قوس)درطاقزنی با آجرپی برده ونیز مهرهای استوانه ای راجانشین مهرهای مسطح وچهارگوش كرده بودند.

اثارهنری مكشوف دردره سند به پنج گروه عمده تقسیم میشوندكه عبارتند:

الف- سفالیه‌های منقوش

ب- مهرهای مسطح چندضلعی

ج- پیكره‌های سفالین كوچك-اندام مردانه وصنمك ها ازگل صورتگری

د- مفرغنینه ها

ه- پیكره‌های سنگی ونقش برجسته كاری