موضوع : وسواس تهرانی ها در انتخاب لباس

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

پیشگفتار
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیته
لباس از عناصر نشان‌دهنده فرهنگ و هویت ملی گروه‌های انسانی است، چرا که فرهنگ عبارت است از "شیوه زندگی اعضا یک جامعه معین، عادات و رسوم آنها‌، همراه با کالاهای مادی که تولید می‌کنند" (گیدنز ،56:1989).
با توجه به این تعریف لباس را باید پدیده‌ای فرهنگی و مصداقی از عادات اجتماعی دانست که در قالب کالایی اقتصادی نقشی جدی در هویت اعضای یک جامعه و جریان امور آن ایفا می‌کند.
 انگیزه اصلی پدیدآوردن پوشاک و جامه ناشی از نیاز آدمی به محافظت از بدن خود در برابر عوارض طبیعی به ویژه گرما و سرما بوده است. انسان‌های اولیه از برگ درختان و پوست حیوانات به عنوان پوشش برای حفاظت از بدن خود در برابر سرما و گرما استفاده می‌کرده‌اند. نوع پوشش انسان ها تحت تاثیر عوامل مختلف قرار داشته است. مشیر پور در مقاله خود با عنوان "تاریخ تحول لباس در ایران از آغاز تا اسلام" به برخی از این عوامل اشاره می‌کند. از نظر وی (مشیر پور 17:1345) "آب و هوا، کار و پیشه، جنگ و تحولات اجتماعی از عوامل موثر در لباس بوده است". به غیر از این عناصر "مراسم سنتی و فرهنگی نظیر مناسک مذهبی، جشن‌ها و سوگواری‌ها در نوع و شکل حتی رنگ پوشاک" تاثیر‌گذار شناخته شده است (متین ،12:1383).
سیر تحول لباس
هنگامی که هر وسیله زندگی از حد رفع نیاز های ابتدایی و نخستین خود خارج شود حالت تفنن به خود می‌گیرد و در طول زمان از شکل اولیه و صورت ساده خود بیرون آمده و وسیله هنر نمایی و ابراز سلیقه می‌شود. تن پوش آدمیان نیز به مقتضای اقلیم زیست، درجه تمدن و فرهنگ، عقاید مذهبی و آداب و رسوم دستخوش دگرگونی‌های بی شمار و شگفت‌انگیزی شده است که عوامل اجتماعی و اقتصادی و ارتباطی به ویژه سلیقه و ابتکار تولیدکنندگان و فروشندگان در تکامل و تنوع آن سهم به سزایی داشته است.
اقوام، نسل‌ها و گروه های مختلف اجتماعی براى معرفی خود می‌توانند از طراحی لباس به عنوان نماد استفاده کنند و فرهنگ خودشان را ارائه دهند. انسان‌ها در زندگی اجتماعی خود، به منظور ایجاد ارتباط و رساندن پیام دلخواه از "نشانه"هایی استفاده می‌کند. یکی از مشهودترین این نشانه‌ها پوشاک است که زبان خاص خود را دارد و از ابزارهای کارآمد و موثر در پیشبرد هر گونه هویت‌سازی و هویت‌پردازی می باشد. (متین ،47:1383) در واقع کسی که لباس خاصی برتن دارد ذهنیت‌ها و باورهای قومی و فرهنگی یا تاریخی خود را بصورت فشرده در قالب آن پوشش خاص ابراز می‌کند. امروزه هدف از پوشش لباس تنها حفاظت نیست بلکه به غیر از بعد زیبایی نشانگر شخصیت، هویت و تمکن مالی افراد هم است و به نوعی می توان گفت طبقه اجتماعی ، قدرت و نفوذ افراد را با زبان فصیح و شیوا پوشاک می‌توان فهمید.
تاریخچه لباس
ظهور لباس با مفهوم و شکل امروزی آن از مشرق زمین بوده است. البته در این زمینه تردیدهایی نیز مطرح شده ولی آنچه که مسلم است وجود شواهدیست که نشان دهنده پوشش اقوام ایلامی در 1350 قبل از میلاد در این سرای کهن است. "به شهادت آثاری که از تمدن ایلامی به دست آمده لباس بابلی‌ها و آشوری‌ها بسیار متنوع و گوناگون بوده است . آنان لباسی به نام «کندیس» به تن می‌کردند که از پشم، کتان و ابریشم تهیه می‌شد. کندیس موجود در این دوران لباسی بود با آستین‌های گشاد که به صورت پیلی‌هایی منظم در پشت بازو قرار می‌گرفت. دامن این لباس در جلو شکم یا در زیر پهلوها چین می‌خورد و به شکل پیلی‌هایی منظم در می‌آمد. در زیر این لباس، پیراهن و شلوار زیر و جوراب می‌پوشیدند. براساس اعتقاد پژوهش‌گران، این نخستین بار است که در تاریخ، لباس زیر، آن هم از نوع دوخته شده آن مطرح شده است‌‌.
لباس ایرانیان باستان
در ایران باستان اقوام ایرانی که از اعصار باستان اعتقاد به پوشیدگی و مستوری لباس داشته و ایرانیان «لباس کامل» به تن می کرده اند. "لباس کامل متشکل از یک دامن بلند و تن پوشی با آستین های بلند بوده که بر تن پیکره های پادشاهان و ملکه های ایلامی یافت شده است. مردان بلند پایه اجازه داشتند کندیس بر تن کنند که آن را نیز پادشاه هدیه می داد.
بعدها کندیس جای خود را به کتی داد که روی شلوار پوشیده می شد و به طور یقین منشاء کت و شلوار استاندارد امروزی مردان بوده است. هم چنین دختران و پسران در سن ازدواج (15 سالگی) موظف بودند کمربند تبرک یافته ای را به کمر ببندند. از زنان ایران باستان شمار اندکی تندیس به جای مانده است و همین امر اظهار نظر در مورد پوشش آن ها را دشوار می کند؛ زیرا زنان در زندگی اجتماعی شرکت چندانی نداشته‌اند ولی نقش برجسته ای که از سده پنجم پیش از میلاد در دست است، یک ملکه را در پیراهن و شلواری کامل نشان می دهد و احتمالا لباس زنان دوران های بعد نیز چنین بوده است.
 پارسیان لباس‌هایی مانند لباس های مردم امروزی بر تن می کردند جز دو دست؛ باز گذاشتن هر یک از قسمت های بدن را خلاف ادب می شمرده و برای ستر سر و پای خود؛ از سربند یا کلاه و پاپوش استفاده می کرده اند.
 گفته می شود بسیاری از طرح های کنونی پوشاک؛ از جمله لباس های مربوط به دوچرخه سواری و اسب سواری از لباس های ایران باستان الهام گرفته شده است و پوشاک قبایل "کرد" و "لر" در ایران نیز تا حد زیادی ملهم از لباس های هخامنشیان و پارت ها است.
فهرست مطالب
عنوان    صفحه
وسواس تهرانی‌ها در انتخاب لباس    1
سیر تحول لباس    2
تاریخچه لباس    2
لباس ایرانیان باستان    3
کلیات تحقیق    5
اهداف  تحقیق    6
روش نظرسنجی    6
جامعه نمونه    6
زمان اجرای نظرسنجی    6
پرسشنامه نظرسنجی    7
جنس پاسخگویان    9
سن پاسخگویان    9
میزان تحصیلات  پاسخگویان    11
ویژگی لباس مناسب از نظر پاسخگویان    13
دلایل پاسخگویان برای شیوه تهیه لباس    19
میزان اهمیت نظر دیگران در انتخاب لباس برای پاسخگویان    22