موضوع : اختلالات تیک یا تیک عصبی

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

نگاهي کوتاه به انواع تيکها
شايد يکي از چيزهايي که در خيابان يا در يک مهماني يا هر جاي ديگر شما را به خنده وا دارد ديدن حرکات عجيب و غريب و تکراري يک نفر باشد.(البته خنديدن کار صحيحي نيست ولي بعضي اوقات از دست آدم در ميره، چاره اي نيست).امروزه به ويژه با زيادتر شدن بازيهاي کامپيوتري و گيم نت ها اين حرکات بيشتر شده و بخصوص در بچه هايي که زياد بازي کامپيوتري مي کنند.ديدم بد نيست نگاهي هر چند کوتاه و مختصر به اين موضوع داشته باشم.اميدوارم خوشتان بيايد.
البته با تيک تيک ساعت اشتباه نگيريد که فکر کنم از آن بدتان بيايد.(چون گذر زمان را نشان مي دهد.)  
تعريف تيک:         
حرکات غير ارادي، اجباري، تکراري و کليشه اي را در اصطلاح تيک مي نامند.اين حرکات شبيه حرکات با هدف است چون هماهنگ بوده و در عضلاتي ديده مي شود که رابطه طبيعي هماهنگ با هم دارند.تيک معمولا" در صورت و شانه ها ديده مي شود.اين حرکات غیر ارادي، جدا از هم، تکراري، کوتاه و ناگهاني ممکن است به صورت ساده ديده شوند مانند تکان دادن بيني، چشمک زدن يا حرکات سر و يا داراي طبيعت حسي باشند و يا به صورت کلامي يا صوتي بروز کنند که در اين حالت از صاف کردن گلو تا نشانه هاي پيچيده تر مثل تکرار غير ارادي سخن ديگران(اکولاليا echolalia) يا ناسزا گفتن غير ارادي و نا مناسب(کوپرولاليا coprolalia) مي توانند گسترده باشند.
پيشگيري:
معمولا" مي توان به طور ارادي از بروز نشانه هاي تيک جلوگيري کرد ولي با بروز استرس شدت پيدا مي کنند و با سرگرم شدن بيمار از شدت آنها کاسته مي شود.
انواع تيک ها و درمان آنها:
بعضي از تيک ها در خواب هم ادامه دارند.شايع ترين علت بروز اين نوع تيک ها سندرم تورت(Tourette Syndrome سندرم ژيل دولاتورت) است.در اين حالت آشفتگي هاي رفتاري به همراه تيک وجود دارد.اين بيماري اصولا" يک بيماري ژنتيک است و از دوره کودکي شروع مي شود، ولي ممکن است به علت مصرف بعضي مواد(مانند داروهاي آنتي سايکوتيک) ،تروما، عفونت استرپتوکوکي و يا آنسفاليت ويروسي تشديد شود.
شدت نشانه هاي بسياري از بيماران متغير است و کم و زياد مي شود و رفتار درماني و اطمينان بخشيدن به بيمار براي رفع تيک هاي خفيف کافي است.
تيک هاي شديد و آنهايي که موجب نگراني است بايستي با دارو درمان شوند.در اکثر اوقات بلوکرهاي دوپامين، و معمولا" پيموزايد يا هالوپريدول باعث کاهش کثرت و وخامت تيک شده و ممکن است آشفتگي هاي رفتاري همراه آن را نيز کاهش دهد.
برتري استفاده از داروهاي ديگر بر اساس تأ ثير يا عوارض مضر آنها هنوز در هاله اي از ابهام است.
معمولا" توصيه مي شود دوز داروي استفاده شده تا حد امکان کم باشد.در ضمن بايد توجه داشت که درمان مناسب بدين معني نيست که کليه نشانه ها را کنترل کند.(وگرنه که ديگه کسي تيک نداشت).به اين موضوع هم توجه کنيد که بعضط عوارض داروها را بايد در کنار آثار درماني آنها قرار داد.(خيلي نبايد به عوارض سطحي داروها توجه کرد.چون داروي بدون عارضه مرگ است!!!!!!)
غالبا" مصرف دارو را پس از چند سال مي توان قطع کرد.در بيماراني که به هالوپريدول و پيموزايد پاسخ نمي دهند و يا نسبت به اين داروها حساسيت دارند، مي توان از داروهاي جايگزين استفاده کرد.
بعضي داروهاي ديگر که در کنترل تيک و يا آشفتگي هاي رفتاري سندرم تورت به کار مي روند عبارتند از:
کلونيدين، سولپيريد، باکلوفن، توکسين بوتولينوم، کلونازپام، فلوفنازين، لوودوپا، پرگوليد، ريسپريدون و تياپريد.
در بعضي بيماران، در آغاز مي توان از کلونيدين استفاده کرد چون از نظر عدم بروز عوارض جانبي بر هالوپريدول و پيموزايد ارجحيت دارد.
همچنين دانشمندان متوجه شده اند که نيکوتين به تنهايي يا همراه با هالوپريدول در آنهايي که هالوپريدول به تنهايي اثر نداشته است، مفيد بوده است.
تیک های عصبی چیست ؟
تیک ها حرکات غیر اردای و انقباضات عضلانی نا گهانی بوده و حداقل بطور گذرا در درصد قابل توجهی از افراد دیده می شوند .
تیک های صوتی نیز بیشتر به صورت اصواتی مثل سرفه کردن، صاف کردن گلو، تیک هایی که به تازگی آغاز شده اند، اغلب نیاز به درمان ندارند.
توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک ها نداشته باشند، چرا که تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می شودغرغر کردن، بالا کشیدن بینی و… تظاهر می کند.
اکثر تیک هایی که تازه آغاز شده اند، مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی روند و حداکثر در طی دوره های استرس آور عود می کنند.
معدودی از تیک ها بیشتر از یک سال طول می کشند.
تیک در مردها سه برابر بیشتر از زن هاست و تیکهای مزمن بیشتر بین سنین شش تا دوازده سالگی دیده می شود.
تیک می تواند با رفتارهایی نظیر بالا انداختن شانه ، پلک زدن، تنگ کردن چشمها، تکانهای تند سر یا شانه، شکلک در آوردن، تکان دادن سر به طرفین یا پایین آوردن سر و یا چین دادن بینی دیده شود.
این تیکهای حرکتی در دوران کودکی کاملاً معمول هستند. با آماری که انجمن روانپزشکی آمریکا گزارش داده است، پنج الی بیست و چهاردرصد از کودکان دارای نوعی تیک هستند.
شایع ترین نواحی از بدن که تیک های حرکتی در آنها دیده می شوند، عبارت اند از: سر و صورت و دست ها و بازوها و بیشترین حرکات به صورت چشمک زدن، شکلک در آوردن، چین دادن به پیشانی، بالا انداختن ابروها، پلک زدن زیاد، چرخش سر، پرتاب کردن دست ها و بازوها، بالا انداختن شانه و نیز تکان دادن پا و … است.
فهرست مطالب
نگاهي کوتاه به انواع تيکها    1
تعريف تيک:    1
انواع تيک ها و درمان آنها:    2
تیک های عصبی چیست ؟    3
تیکهای گذرا    4
تیکهای مزمن    4
علتها    5
کاهش فشار روحی    5
تیک عصبی در کودکان    5
بررسی کمبودهای غذایی    6
شناسایی محرک    6
تیک عصبی در کودکان    7
تیکهای گذرا    7
تیکهای مزمن    8
پیشگیری عادت    9
کاهش فشار روحی    9
انزوا و تیک عصبی؛ نتیجه بازی‌های رایانه‌ای مخرب    9
نوزادان ناقص‌الخلقه در چین    10
آماری از مصرف دخانیات    11
اختلال تيك هاي ديگر    13
اختلال تيك حركتي    13
سبب شناسي:    14
تشخيص و ويژگي هاي باليني :    15
شايع ترين تيك ها:    15
تیک یا اختلال حرکات بدنی    20
سیر اختلال سلوک:    22
تشخیص وخصوصیات بالینی:    23
منابع :    30