ناهنجاریهای مربوط به پا و به طور کلی اختلالات اسکلتی مشکل بزرگی در صنعت طیور محسوب می شوند و زیان های اقتصادی قابل توجهی را برای تولید کنندگان و وضعیت دشواری را برای طیور ایجاد می کنند.

این ناهنجاری ها تحت تاثیر ناهنجاریهای مختلف استخوانی، بافتی و عصبی، و نیز فاکتورهای دیگر قرار می گیرد.

بنابراین، ژنتیک، مدیریت، تغذیه، بهداشت و بیماریها در ایجاد ناهنجاری های پا اثر می گذارند.

کمبودها و گاهی اوقات زیاد بودهای مواد مغذی ضروری نقش اصلی را در چندین ناهنجاری پا در طیور دارد، البته بسیاری از ناهنجاری های پا و حرکتی مربوط به عواملی غیر از عوامل تغذیه ای است.

عواملی که بر اپیتلیوم روده ای تاثیر می گذارند، و بنابراین جذب مواد مغذی را کاهش می دهند، مثل عفونت های باکتریایی ، ویروسی و انگلی، و نیز عوامل ضد تغذیه ای در خوراک، ممکن است ناهنجاری های پا را در نتیجه عدم تعادل مواد مغذی افزایش دهند.

ناهنجاری تغذیه ای از جمله ریکتز و پروزیس

بیماریهای عفونی از جمله ورم مفصل ویروسی و باکتریایی و نکروز سر استخوان ران

ناهجاری های متابولیکی از جمله دیسکندروپلازیای درشت نی و نقرص مفصلی

سموم مثل مایکوتوکسین ها

و مسائل مربوط به ساختار استخوان از جمله تغییر شکل به سمت داخل و خارج.

دیس کندروپلازی درشت نی: یکی از علل شایع لنگش در جوجه های گوشتی است . د رنتیجه استخوانی شدن ناکافی صفحه رشد، یک توده غضروفی غیر طبیعی ایجاد می گردد. باعث ایجاد فشارهای بیو مکانیک غیرطبیعی، و بنابراین تغییر در الگوی راه رفتن و به علاوه ناهنجاری های استخوان و حتی شکستگی می گردد. در کالبد گشایی، استخوان درشت نی دچار خمیدگی شده و همانطور که در شکل مشاهده می کنید: توده های غضروفی کدری روی آن ایجاد می شود که این لکه ها به علت تجمع مواد معدنی نشده ای هستند که خونرسانی ضعیفی دارند. پلاک های غضروفی، در اثر عدم کفایت گردش خون، کانون مناسبی را بای عفونت های باکتریایی فراهم می آورنند.

نکروز سر استخوان ران:  نیز یکی از علل شایع لنگش محسوب می گردد. عمدتا بر اثر فعالیت باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می گردد.تخریب غضروف های مفصلی، جدا شدن سر استخوان ران، در رفتگی مفاصل از جراحات عمده کالبد گشایی آن محسوب  می شود. استخوان نازک نرم و شککنده می گردد.