عنوان : دزدی دریایی وجایگاه آن درحقوق جزای بین الملل

تعداد صفحات : 77 با فرمت ورد و قابل ویرایش

فهرست مطالب :

دموکراسی دزدان دریایی

عصر جدید (پیشرفته)

مسائل و مشکلات سیاسی

تلاش های موفقیت آمیز در برابر دزدی دریایی

مشهور ترین کشتی های دزدان دریایی

دوران طلایی دزدی دریایی

تعریف دزدی دریایی

انواع دزدان دریایی

عناصر مختلف جرم دزدی دریایی

سابقه ی تاریخی دزدی دریایی

ماهیت و هدف ارتکاب دزدی دریایی

مناطقی که دزدی دریایی انجام می شود

نحوه سرقت ها

حوزه های استراتژیک و مهم برای کشتی های ایرانی

آغاز بحران

خلیج عدن گذرگاه دزدان دریایی

حمله دزدان دریایی

موقعیت جغرافیایی سومالی و خلیج عدن

علل شیوع پدیده دزدی دریایی در سومالی

فعالیت دزدان دریایی سومالی و نگرانی جامعه بین المللی

اقدامات شورای امنیت و جامعه بین المللی

راه کارهای مبارزه با دزدی دریایی

مناطق نا امن و پرخطر

مرکز بین الملل دریایی

پرچم کشتی

مناطق خطرناک و ناامن دریایی

روش های مقابله با دزدان دریایی

نحوه عملکرد دزدان دریایی

اقدامات سازمان های بین المللی

مفادقطعنامه

محل استقرار کشتی های دزدیده شده

اقدامات انجام شده توسط یگان های اعزامی به سواحل خلیج عدن

اهداف دزدان دریایی

معروف ترین دزدان دریایی جهان

مراجع قانونی

تفاوت دزدی دریایی و مهاجمان تجاری Commerce  raiders))

قانون بین المللی

اعمال صلاحیت بین المللی برای محاکمه ی دزدان دریایی سومالی

رویه قضایی کشورها در محاکمه ی دزدان دریایی

رویه قضایی ایالات متحده آمریکا در محاکمه ی دزدان دریایی

رویه قضایی سایر کشورها در محاکمه ی دزدان دریایی

ملاحظات حقوق بشری در اعمال صلاحیت بر دزدان دریایی

تضمینات دادرسی منصفانه

منع شکنجه و رفتار غیر انسانی توهین آمیز

راه کارهای پیش گیری و مقابله با دزدی دریایی در سواحل سومالی و خلیج عدن

راه کارهای تقویت امنیت دریانوردی

راه کارهای تکنولوژی ایمنی دریایی

تنظیم چارچوب حقوقی مناسب برای مقابله با دزدی دریایی

نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران و دزدی دریایی

تکه هایی از متن :

منطقي است كه فرض كنيم دزدي دريايي از وقتی که مردم از اقیانوس ها به عنوان مسیرهای تجاری استفاده می نمودند وجود داشته است، اما قدیمی ترین نمونه های مستند دزدی های دریایی مربوط به ساحل نشيناني است که در قرن سیزدهم پیش از میلاد، دریای اژه و شرق مدیترانه و مصر را مورد تهدید قرار داده بودند. در عصر باستان ايليريان ها و تري هينان ها به علاوه يونانيان و رميان به عنوان دزدان دريايي شناخته مي شدند. جزيره لمون (Lemnos)مدت طولاني در برابر سلطه يونانيها پايداري كرد و به عنوان لنگرگاه امني براي Thracian ها شد به نظر فينيقيان نيز گاهي در طول سفرهايشان مبادرت به دزدي دريايي كرده و دختران و پسران را براي فروش به عنوان برده مي ربودند.

در قرن سوم پيش از ميلاد، دزدان دریایی به الیمپوس( شهری در آناتولیا ) حمله كردندو منجر به فقر و بدبختي شدند. در میان مردم باستان كه مبادرت به دزدي دریایی مي كردند، بومیان ایلیریا (Illyrian ) ساكن در غرب شبه جزیره بالکان مشهور بودند. تهاجمات دائمي ايليرياها به دریای آدرياتيك منجر به جنگ هاي زيادي با دولت رم شد. اين كشمكش ها پايان نيافت تا اينكه در سال 168 قبل از ميلاد، رم سرانجام ايليريا را تصرف كرده و با الحاق آن به عنوان يكي از ايالت هاي خود به اين مسئله خاتمه داد.

در طول قرن یکم پیش از میلاد دزدان دریایی مستقر در امتداد سواحل آناتولی تجارت امپراتوري رم را در مديترانه شرقي مورد تهدید قرار مي دادند. در سفر دریایی از میان دریای اژه در 75 سال قبل از میلاد، ژولیوس سزار (Julius Caesar ) توسط دزدان دریایی سیلیسی(Cilician) ربوده شد و آن ها او را در جزیره دور افتاده فارماکوسا زندانی کردند. او در زندان ماند تا زماني كه دزدان دريايي در ازاي آزادي او درخواست طلا كردند و با پرداخت شدن آن او را آزاد کردند. سزار بلافاصله ناوگاني تشكيل داد و آنها را تعقيب كرد و معدوم ساخت.

سرانجام مجلس سنا در 67 قبل از میلاد تصميم گرفت بطور جدي با دزدي دريايي برخورد و سردار رمي پمپئي بعد از سه ماه جنگ و ستيز، خطر و تهديد مزبور را فرونشاند. در اوايل سال 258 بعد از ميلاد ناوگان Gothic-Herulic شهرهای ساحلی دریای سیاه و دریای مارمارا مورد غارت و چپاول قرار داد. سواحل درياي اژه نيز چند سال بعد به همين شكل خسارت ديد. در سال 264 میلادی، گُت ها به Galatia و کاپادوسیا رسيدند و دزدان دریایی گُتی (Gothic) در قبرس و جزیره کرت مستقر شدند. در این حملات گُتها غنائم جنگی هنگفتی بدست آوردند و هزاران نفر را به اسارت گرفتند .

در 286 بعد از ميلاد، كراسوس يا کارازیوس سردار رمي، فرماندار نظامي منطقه گال جهت فرماندهي بریتانیا منصوب شد و مسئولیت یافت تا دزدان دریایی ساکسون (Saxon) و فرانکیش (Frankish)را كه به سواحل گل بلژیک و آرموریکا (Belgic Gaul & Armorica ) حمله كرده بودند، نابود سازد .

در ایالت رمي بریتانیا، سنت پاتریک (Saint Patrik) توسط دزدان دریایی ایرلندی دستگیر و به بردگی و اسارت برده شد.

بزودي جنگجويان جزایر پلینزی (Polynesian) به دهکده ها و دهستان های کنار دریا و حاشیه رودخانه هجوم بردند. آنها از دریا برای تاکتیک های جنگ و گریز خودشان استفاده مي نمودند(در صورتيكه جنگ مطابق ميل آنها پيش نمي رفت مکان ایمني براي عقب نشینی بود).

قرون وسطی تا قرن نوزدهم

شناخته شده ترين و گسترده ترین دزدان دریایی در اروپای قرون وسطایی، وایکینگ ها، جنگجويان و غارتگران اهل اسکاندیناوی بودند كه در عصر وايكينگ ها و در ابتداي قرون وسطي طي سال هاي 783 تا 1066 ميلادي دزدي مي كردند. آنها به سواحل، رودخانه ها و شهرهای درون مرزی همه اروپای غربی تا مرز سویل(بندري در جنوب غربي اسپانيا) در سال 844 میلادی حمله مي كردند آنها حتي به سواحل آفريقا و ايتاليا و همچنين به كليه سواحل دریای بالیتک و سواحل بالادست رودخانه هاي اروپاي شرقي تا درياي سياه و پارس(ايران) حمله مي كردند. عدم وجود قدرت مركزي در سراسر اروپا در طول قرون وسطی منجر به افزايش دزدي دریایی در قاره اروپا شد.

در خلال اين سالها دزدان دريايي عرب نيز در مديترانه حضور يافتند. در اواخر قرن 9 ميلادي مناطق امني براي دزدان دريايي عرب در طول سواحل جنوبي فرانسه و شمالي ايتاليا ايجاد شد. در سال 846 اين دزدان به رم حمله كرده و خساراتي را به واتيكان وارد ساختند. در سال 911 اسقف شهر نارباون قادر نبود از رم به فرانسه بازگردد زيرا اين دزدان از فركسينت كليه مسيرها را در كوههاي آلپ كنترل مي كردند. دزدان دريايي عرب در قرن دهم ميلادي از جزاير بليريك (گروه كوچكي از جزاير مديترانه كه در سواحل شرقي اسپانيا واقع است )اداره مي كردند از سال 824 تا 961 دزدان دريايي عرب مستقر در جزيره كرت كل مديترانه را محل تاخت و تاز خود كرده بودند. در قرن 14 هجوم دزدان دريايي ، دوك ونيزي جزيره كرت را مجبور ساخت از ونيز بخواهد ناوگانش را به منظور حفاظت مداوم در آنجا نگاه دارد.

بعد از یورش و هجوم اسلاوی های شبه جزیره بالکان در قرن های پنجم و ششم، یک طایفه از اسلاوی در سرزمین پاگانیا بین دالمایتا و زاچلومیا در نیمه اول قرن هفتم ساكن شدند. این اسلاوها عادات دزدان دريايي ایلیریايي قدیم را دوباره زنده كردند و اغلب به دریایی آدریاتیک یورش می بردند. حدود سال 642 میلادی، آن ها به جنوب ایتالیا حمله کردند و به سیپانتو واقع در بندر ونتو یورش بردند. حملات آن ها در آدریاتیک سریعاً افزایش یافت، تا جائيكه که سرتاسر دریا برای مسافرت نا امن شد.
و.....