كلمه (( ورزش )) يك لغت فارسي و از نظر دستوري اسم مدر است از فعل ورزيدن كه عموما به معني تكرار عمل ، انجام كار پياپي ، ممارست و تمرين براي ورزيدگي به كار مي رود . اما اصطلاحا ورزش به مجموعه اي از فعاليت هاي سازمان يافته اتلاق مي شود كه به منظور كسب مهارت هاي حركتي ، افزايش قابليت هاي بدني و ايجاد رقابت انجام مي شوند . در اين فعاليت ها به مسائل سياسي ، اقتصادي واجتماعي توجه مي شود و از نظر رواني نيز ، ارضا جاه طلبي ازنظر دور نيست . به همين دليل براي رسيدن به اوج آمادگي ورزشي گاهي عدم توجه به سلامتي و فشار بيش از حد ارگانيسم بدن به چشم مي خورد ، به اين معني كه براي رسيدن به ركوردهاي مطلوب ، شايد اعمال خلاف مانند ايجاد شرايط غير طبيعي و زيان آور در بدن ، فشارهاي نا مطلوب فيزيولوژيكي ، دوپينگ يا رفتار مغاير با شئونات انساني و اخلاقي اتفاق بيفتد .
تفاوت ورزش و تربيت بدني
كارشناسان تربيت بدني و متخصصان علوم ورزشي همواره به تكنيك و تفاوت بين ورزش وتربيت بدني معتقد بوده اند . بيان تفاوت ها با توجه به اشكال مشابه بين دو پديده چندان ساده نيست . به قول (( آلبرت كارون )) آمريكايي : (( هر چند بسياري از مولفان و نويسندگان تعاريف زيادي را ارائه نموده اند اما هنوز درباره ي تعيين حدود فعاليت هاي بدني سازمان يافته ( ورزش ) وسازمان نيافته ( تربيت بدني ) هيچ اقدام جدي به عمل نيامده است.))
اگر مفاهيم تربيت بدني وورزش مجددا مرور شود ، درك تفاوت ها ساده تر خواهد بود : تربيت بدني مجموعه فعاليت هاي جسماني است كه باعث رشد و تقويت ارگانيسم و اندام ها گرديده و به شكوفايي و باروري استعدادهاي بالقوه ي فرد كمك مي كند . راه رفتن ، دويدن ، پريدن ، اسكيت بوردينگ ، كوه پيمايي ، فعاليت هاي بدني در هواي آزاد ، دويدن آرام در دامنه ي تپه ها و جنگل ها ، حركات كششي و نرمشي انجام فعاليت هاي شبه ورزشي كه يا جنبه ي رقابت ندارند و يا رقابت در آنها جدي گرفته نمي شود و خلاصه كليه فعاليت هاي مختلف بدني و اعمال و حركات منظم براي تقويت جسم و روان بي آنكه اسير رقابت و در نتيجه فشار بيش از حد جسماني و رواني به منظور ارضا احساس برتري طلبي گردند تربيت بدني محسوب مي شوند .