تعريف موضوع

اين مقاله خط مشي سلامت و ايمني شغلي براي ايجاد و تقويت قوانين مربوط به استانداردهاي ارگونومي را ، مورد بحث قرار خواهد داد. دو موضوع عمده مورد بحث اين است که اولاً آيا استانداردها مورد نيازند؟ و ثانياً اگر جواب مثبت است چقدر استانداردهاي پيشنهادي براي نيل به اهداف OSHA کفايت مي کند؟ چالش پيش روي مهندسي، طراحي محيط کاري براي بهبود ايمني و افزايش محصول است. اين مقاله توضيح خواهد داد که OSHA چطور استانداردها را توسعه داده، مخالفت با استانداردها را مورد بحث قرار داده و چاره انديشي خط مشي را تحليل  مي کند و پيشنهاداتي را ارائه خواهد داد.

ماموريت OSHA اين است که : زندگي کارگران را نجات دهد، از جراحات جلوگيري کند و سلامت کارگران آمريکايي را مورد محافظت قرار دهد. با اين استانداردهاي جديد OSHA آسيب هاي استخواني را مشخصاً هدف قرار مي دهد. برطبق موسسه ملي ايمني و سلامتي کار (OSHA) آسيب هاي استخواني عبارتند از ناهنجاري ماهيچه اي، اعصاب، تاندون ها، رباط ها، مفاصل، غضروف يا ديسک هاي فقرات که نوعاً نتيجه حادثه آني يا فوري نيستند. (مثل سر خوردن، پشت پا خوردن يا افتادن) بلکه بيشتر توسعه مزمن يا تدريجي را منعکس مي کند. بعضي مثال ها شامل سندرم سوراخ مچي و ضربه رواني سطح پايين است. « ليندا رزنستوک » مدير OSHA مي گويد    " آسيب هاي استخواني (MSDS) ميان مسايل پزشکي رايج در آمريکا مي باشند و 7 درصد جمعيت را تحت تاثير قرار مي دهند.

آسيب هاي استخواني وابسته به کار (WMSDS) وقتي توسعه پيدا مي کنند که شرايط کاري تاثير آسيب هاي استخواني را ادامه مي دهند يا به آن کمک مي کنند. بر طبق اداره آمار کار (BLS) 276600 آسيب در سال 1997 مربوط به تکرار ضربه هاي روحي بوده که دليل آن ترکيب 64 درصد بيماري هاي کاري و 4 درصد از 6.1 ميليون بيماري و جراحت محيط کار بوده. OSHA هزينه هاي غرامت کارگران براي آسيب هاي استخواني وابسته به کار را بين 15 تا 20 بيليون دلار در سال تخمين مي زند. به علت اين نگراني گران قيمت، OSHA در حال شکل دهي قانوني است که نياز دارد شرکت هاي معيني برنامه هاي ارگونوميکي را آغاز کنند.