|130|
حفظ آثار خاص و نهادهاي عمومي كه هيچ فرد يا گروهي تمايل به ايجاد و حفظ آنها
ندارند.
به گمان
"هولزندورف [3]" انديشه گر آلماني، دولت سه هدف دارد؛
نخست: توسعه قدرت
ملي؛ دوم: حفظ آزادي فرد؛ سوم: پيشبرد ترقي اجتماعي و رفاه عمومي.
"گارنر"
ضمن رتبه بندي اهداف و آرمانهاي حكومت بر اين باور است كه هدف اصلي و
اوليه و بلاواسطه دولت، حفظ صلح و نظم و امنيت و عدالت در ميان افرادي است كه آن
را به
وجود مي آورند؛ هدف دوم ـ كه فراتر از خواستهاي فردي است ـ توجه به تأمين رفاه
عمومي در
راستاي پيشرفت و ترقي ملي است، اما هدف نهايي و آرمان عالي دولت، اعتلاي تمدن
بشري
است. [4]
به عقيده
"ويلسون"، از مؤلفه هاي جديد براي دولت، اين اهداف را مي توان بر
شمرد:
1ـ ترضيه اراده ها و پاسخگويي
به خواسته ها؛
2ـ كسب ترقي اخلاقي؛
3ـ تحقق بيشترين سعادت براي
بيشترين افراد؛
4ـ رشد شخصيت فرد؛
5ـ حفظ حقوق؛
6ـ متوازن كردن و نيز حمايت
از منافع [5].
به عقيده
"پنوك" هدفهاي اصلي "دولت نو" در مفهوم عام عبارتند از:
تأمين امنيت؛ عدالت؛
آزادي و رفاه. اين هدفها و آرمانها توجيه كننده موجوديت دولت و نيز فراهم آورنده
زمينه هاي
تكليف سياسي اند. [6]
مبحث مهم دولت
و حكومت و همچنين آرمانها و مقاصد عاليه آن در منابع اسلامي، از جمله
نهج البلاغه، به وفور مورد اشاره است و امام علي(ع) با فطانت و درايت در اين
مقوله چنان سخن
گفته اند كه از عاليترين و نابترين انديشه هاي سياسي قديم و جديد، گوي سبقت را
ربوده اند.
از دو منظر مي
توان به ديدگاههاي امام(ع) در آرمانهاي حكومت نگريست؛ منظر عام و
منظر خاص. در بخشهايي از نهج البلاغه همانند عهدنامه مالك اشتر، ايشان در
بخشهايي، اهداف
عاليه حكومت را برشمرده اند و در منظرهاي خاص به صورت مباحثي فرعي، مقاصد و
آرمانها
را تصريح كرده اند. در اين جا از اين دو زاويه به بحث نگريسته مي شود:
|