بخشی از متن:
درطول 50 سال اخير، استفاده از پلاستيك ها صنعت بسته بندي انواع مواد غذايي و نوشيدني ها و يا به شكل ظروف يكبار مصرف، افزايش چشمگير داشته است. بطوريكه به عصر حاضر ، لقب عصر پلاستيك داده اند.
پلاستيك هايي كه براي تماس با مواد غذايي ، عمدتاً به كار مي روند ، از منابع نفتي سنتز مي گردند. مانند پلي استايرن ( PS) ، پلي پروپيلن (PP) ، پلي اتيلن (PE) ، پلي اتيلن ترفتالات (PET) وپلی وینیل کلراید(PVC) امروزه اين پلاستيك ها به علت سبك و محكم بودن آنها، سهولت فرایندپذیری و حتي ارزان بودن آنها ، رواج فراواني يافته اند.
دراينجا سوالي كه مطرح مي شود اين است كه باتوجه به گستردگي توليد و كاربرد اين ظروف در كشور، استفاده از ظروف يكبار مصرف پلاستيكي آنهم سالانه درحدود 570 هزار تن عوارضي را بر سلامتي انسان و محيط زيست برجاي نخواهدگذاشت ؟
براي پاسخ به اين سوال بايد به اين نكته توجه داشت همواره بر هم كنش هايي بين غذا و ماده پلاستيكي كه غذا در آن قرار گرفته كه شامل برهم كنش هاي شيميايي و فيزيكي است وجود دارد.
بطور كلي مي توان مهم ترين برهم كنش بين ماده غذايي و پلاستيك كه در آن ماده غذايي قرار گرفته ، برهم كنش ناشي از انتقال يا مهاجرت اجزاي بسته بندي به ماده غذايي نام برد كه مي تواند بر ايمني و سلامت حتي طعم غذا لطمه وارد نمايد ، اثرات نامطلوب مي تواند موجب تغيير بو، تغيير عملكرد ظرف و يا افزايش عواملي كه مي تواند ايجاد سم نمايد.
و...



این فایل با فرمت پاورپوینت در 41 اسلاید قابل ویرایش برای دانشجویان رشته صنایع و شیمی تهیه شده است.