فهرست:
پيشينه قاليهاي ايراني
 دوره ساسانيان (226-652م / هجري )
قالي بافي دردوران اسلامي
دوره تيموريان (771 -897 هجري قمري ):
دوره صفويان (907-1135 هجري قمري ):
دوران قاجاريان
تبريز مهد قالي بافي ايران



پيشينه قاليهاي ايراني
دوران باستان : ( هخامنشيان 559-321. م )


 


همزمان با كشف قالي پا زيريك (1327) توسط « سركي    رودنكي » باستانشناس نامدار در دامنه هاي جنوبي جبال آلتاي سيبري در گوريكي از پادشاهان سكايي تاريخ قالي گره خورده پرداز به ويژه , قالي ايران ورق ميخورد. ب  ررسيهاي پژوهشگران بر روي نقوش بافته شده در اين قالي نشان ميدهد كه تاريخ بافت قالي حدود 2500 سال قبل است. رودنكو در چندين جاي كتاب خود به ايراني بودن اين قالي  اشاره دراد « شيوه گره خوردن دم اسبها و كاكل آنها شبيه ايرانيان است  ونقش   گوزنها از تيره گوزن زرد خالدار ايراني است . صف مرداني كه به همراه چارپايان از پي  يكديگر مي آيند نمايانگر شيوه هاي هخامنشي و آشوري است .»
بدين ترتيب جاي هيچ ترديدي باقي نميماند كه اگر چنين قاليي در 25 قرن پيش با آن اسلوب پيشرفته و به كمال رسيده وجود داشته است ,كه اين اسلوب كمال يافته چند قرن سنت قالي بافي را پشت سر گذارده تا به اين درجه از كمال رسيده است. بنابر اين تاريخ قالي دست باف كمتر از سه هزار سال قبل نميتواند باشد .  
 دوره ساسانيان (226-652م / هجري )
 
قالي بافي از ديگر جلوه هاي هنري مهم عهد ساسانيان است كه در اين دوره رواج زيادي داشته است.
قالي بهارستان در كاخ تيسفون كه با نخهاي ابريشمي و  زرين و سيمين بافته و با هزاران قطعه جواهر مرصّع مي باشد نقطه عطف هنر قالي بافي آن دوره و اوجه هنر قالي بافي در ايران باستان به شمار مي رود. نقوش و قالي هاي اين دوره مملو از تصاوير انتزاعي و هندسي از گل و گياه و حيوانات و پرندگان است. از مضامين عمده اين بافته ها ، نقش باغ و صحنه هاي شكار است و ظاهراً قالي هاي باغ نما آنقدر محبوب و مورد علاقه شاهان بود كه حتي باغ ها را به تقليد از آنها آرايش مي كرده اند.