امروزه یکی از اساسی ترین نیازهای بشر برای رسیدن به خود کفایی دستیابی به کشاورزی پایدار است .
کشاورزی پایدار سه هدف عمده ی:
1) بهداشت محیطی (Environmental Health )
2) سود دهی اقتصادی (Economical Profitability)
3) عدالت اجتماعی و اقتصادی(Social and Economic Equality )
را با هم تلفیق می کند .تنوعی از فلسفه ها ، سیاست ها و تجارب در این اهداف سهیم بوده اند
افراد در ظرفیت های بسیار متفاوت از کشاورز تا مصرف کننده در این دیدگاه مشارکت داشته و سهیم بوده اند. گذشته از گوناگونی افراد و دیدگاههای آنها این جریانات روی تعاریف کشاورزی پایدار موثر بوده اند. پایداری روی اصلی قرار گرفته که ما باید به نیازهای حال حاضر برسیم ،بدون به مخاطره انداختن توانایی نسلهای آینده در رسیدن به نیازها ی خود . بنابراین حفاظت از منابع طبیعی و انسانی از اهمیت زیادی برخوردار است . حفاظت از منابع انسانی رعایت نمودن مسئولیتهای اجتماعی مانند شرایط کار و زندگی کارگران ،نیازهای جوامع روستایی ، بهداشت و سلامتی مصرف کننده در زمان حاضر و در آینده ،حفاظت از زمین و منابع طبیعی که مستلزم نگهداری یا ترقی این منبع حیاتی در بلند مدت است.
مفهوم کشاورزی پایدار
مفهوم کشاورزی پایدار پاسخ نسبتا جدیدی است به کاهش در کیفیت منبع طبیعی پایه که وابسته به کشاورزی مدرن می باشد . امروزه ، تواید محصولات کشاورزی از یک موضوع کاملا فنی ( تخصصی) به مجموعه ای با خصوصیات اجتماعی ، فرهنگی ، بعد های سیاسی و اقتصادی مشخص تکامل یافته است . مفهوم پایداری اگرچه بحث انگیز است و با تعریف های متضاد با یکدیگر توصیف شده است . و معنی تفسیر های آن سودمند می باشد زیرا آن یک مجموعه ای از وابستگی هایی راجع به کشاورزی است . چنان که از نتیجه تکامل مشترک بین سیستم های اجتماعی – اقتصادی و سیستم های طبیعی مطرح شده است .
برای درک وسیع تری در این زمینه به مطالعه مابین کشاورزی ، محیط زیست و نظام های اجتماعی نیاز می باشد . نتایج پیشرفت کشاورزی از مجموعه واکنش متقابل تعدادی از عوامل بوده است . و آن به واسطه درک عمیق تر از اکولوژی سیستم های کشاورزی است که درهایی را به سوی اختیارات بیشتر مدیریت با اهداف درست کشاورزی پایدار باز خواهد کرد .
چندین راه حل ممکن برای حل مشکلات زیست محیطی وجود دارد . که بوسیله سرمایه و سیستم های کشاورزی فشرده ( مکانیزه) پیشنهاد شده است . هدف اصلی کاهش یا حذف نهاده های شیمیایی به واسطه تغییرات در مدیریت تغذیه کافی گیاه و حفاظت گیاه بوسیله منابع غذایی آلی و مدیریت آفات و … می باشد. همچنین صدها پروژه تحقیقی زیست محیطی با اهداف پیشرفت تکنولوژی انجام شده است . فشار زیاد تکنولوژیکی هنوز به کاهش عوامل بازدارنده و یا پوشش علایم خطرناک اکوسیستم زراعی تاکید دارد .
فلسفه رایج آن است که آفات ، کمبود های مواد مغذی یا عوامل دیگر علت قابلیت تولید پایین می باشند . به طوری که عقیده مخالف این است که آفات یا مواد مغذی ، اگر تنها عامل محدود کننده بشوند ، شرایط در اکوسیستم زراعی در تعادل نمی باشند . برای همین هنوز دید باریک شایع وجود دارد که تاثیر علت های ویژه تولید و غلبه یافتن عامل محدود کننده وجود دارد . که از طریق تکنولوژی های جدید و ادامه دادن برای هدف اصلی محیا می شود .
این عقیده ،کشاورزان را از درک کردن این مطلب که عوامل بازدارنده فقط نشانه های از بیماری های ذاتی برای بهم زدن تعادل اکوسیستم زراعی ، و پیشرفت تدریجی اکولوژی کشاورزی ، بدین معنی که ناچیز پنداشتن ریشه و اساس علت های محدودیت های کشاورزی را نشان می دهند را باز می دارد . از طرف دیگر ، علم اکولوژی کشاورزی به معنی کاربرد مفاهیم اکولوژیکی و اصولی برای طراحی و مدیریت اکوسیستم های زراعی پایدار ، آماده کردن قالب ( چهارچوب ) برای ارزیابی کردن پیچیدگی های اکوسیستم های زراعی تعریف شده است .
برچسب ها:
کشاورزی پایدار اصول اکولوژی کشاورزی تنوع زیستی اکوسیستم های آن