چكيده :

در دنياي كنوني ، با پيشرفت سريع تكنولوژي و انبوه اطلاعاتي كه دراختيار افراد درزمان بسيار كوتاه قرا ر ميگيرد، روش تدريس معلم محور كه درآن معلم سخنران مطلق بوده و انبوه علوم را دراختيار دانش آموزان قرار ميدهد وجهت ارزشيابي، آن معلومات را از دانش آموز طلب مي‌كند ديگر كارآمد نخواهد بود. و لازم است از روشهاي نويني براي بالا بردن كيفيت آموزش استفاه نمود. يكي از اين روشها كه در كلاس درس پژوهشگر مورد استقبال زياد فراگيران قرا رگرفت و از لحاظ ارزشيابي دروس نيز از بهبود زيادي نسبت به گذشته برخوردار شد روش يادگيري مشاركتي ميباشد كه در آن دانش آموزان به گروههاي كوچك تقسيم شده و يادگيري قسمتي از مطالب را بعهده مي‌گيرند .دراين روش رقابت فردي از بين رفته و جاي خود را به مسئوليت پذيري، هماهنگي و همدلي بين تمام اعضاي گروه ميدهد . اين روش باعث عزت نفس واحساس خود ارزشمندي تمام فراگيران حتي فراگيران ضعيف‌تر شده و ميزان يادگيري بطور قابل توجهي افزايش مي‌يابد . معلم دراين روش نقش راهگشا و مدير كلاس درس را دارد .

فهرست مطالب

عنوان

-         مقدمه ........................................................................................................... 1

-         تعريف و طرح مسئله..................................................................................... 2

-         ويژگيهاي راه پيشنهادي و چگونگي اجراي آن.............................................. 2

-         مباني نظري پژوهش ( تعريف يادگيري )....................................................... 3

-         يادگيري مشاركتي........................................................................................ 4

-         ويژگيهاي يادگيري مشاركتي........................................................................ 7

-         يادگيري مشاركتي از ديدگاه مكاتيب مختلف................................................. 9

-         فرضهاي ناظر بر گروههاي يادگيري مشاركتي.......................................... 10

-         فهرست منابع.............................................................................................. 12

-          ( نمونه سوال ).......................................................................................... 13