مقدمه:
در قرن هفتم میلادی، دین اسلام به سرعت سراسر خاورمیانه کنونی و شمال آفریقا را فراگرفت. تا قبل از این زمان، اکثریت ساکنان این مناطق مسیحی، زرتشتی و یا بتپرست بودند، اما با پیشرفت سریع اسلام، بتپرستی از میان رفت و مشرکان به آیین نجاتبخش اسلام وارد شدند. گروههای کثیری از مسیحیان نیز مسلمان شدند و بقیه آنان در صلح و امنیت در جامعه اسلامی به زندگی ادامه دادند. لیکن از آنجا که دولت مسیحی روم شرقی در مجاورت مرزهای مسلمانان واقع شده بود، از آن پس درگیری مرزی مستمر میان مسلمین و روم شرقی به وجود آمد. این درگیریها منتهی به جنگهای صلیبی گردید.
جنگهای صلیبی از مهمترین و جالبترین حوادث قرون وسطی است که میان پیروان دو دین بزرگ اسلام و مسیحیت در مدت دویست سال روی داد، و موجب دگرگونیهای عجیبی در زندگی سیاسی و اجتماعی و اقتصادی مردم مغربزمین شد. جنگهای صلیبی، به عنوان اولین تجربه استعمار غرب در خارج از مرزهای خود، که در ادامه سیاستهای توسعهطلبانه حاکمان مغربزمین برپا شد. جنگی که ریشههای واقعی آن در اروپا قرار داشت و آغاز کنندگان و ادامهدهندگان آن نیز در طول دو قرن، کسانی بودند که قبلاً هیچ تماسی با جهان اسلام نداشتند.
در این مقاله برآنیم تا علل و پیامدهای جنگهای صلیبی را بررسی نماییم.
برچسب ها:
مسیحیت اسلام بیتالمقدس جنگهای صلیبی بیزانس پاپ پطرس اروپا فئودال شوالیه سرف مشرقزمین