*  مقدمه

*  جایگاه منظرسازی در تعامل انسان ـ محیط

*  سیر تکامل مفهوم منظرسازی

*  بررسی نظریات منظر شهری

منظر شهری ، سطح تماس ” انسان ” و ” پدیده شهر ” است و از این رو بخش قابل توجهی از دانش و عواطف محیطی شهروندان تحت تأثیر آن شکل می گیرد .

منظر شهر بخشی از شکل شهر است که ناظر آن را دریافت می کند به عبارتی شکل شهر در لایه منظر شهری به کیفیتی مستقیماً محسوس تبدیل می شود .یعنی منظر شهر عینیت قابل ادراک و فضای مورد ادراک ما از واقعیت موجود شهر پیرامونمان است .

فهم منظر شهری به مثابه " نظامی از نشانه ها " که قادر

 به پیام رسانی در زمینه های گوناگون می باشد ، ما را

قادر می سازد تا با قرائت متن شهر ، معانی آنرا کشف یا

 تأویل نموده و در نیت مؤلفین آن جستجو کنیم .

منظر شهری در نقش یک راوی و پیام رسان ،

مسئولیت انتقال پیام ها ، داستان ها و

اندرزهای گوناگون را بر عهده می گیرد .

مناظر شهری قادرند نفوذ ارزشهای مذهبی را در شهرهایی

نظیر مکه و بیت المقدس به نمایش گذارند ویا سلطه

 نهاد های اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی را در شهرهایی نظیر

نیویورک، واشنگتن و لاس وگاس به اطلاع بیننده رسانند .

این منظر بر دو پایه زیباشناسی " کلاسیک " و " رمانتیک " استوار است که در دو الگوی منظر شهری کلاسیک و منظر شهری رمانتیک تجلی می یابد .

مهمترین ویژگی این منظر فهم منظر شهری به عنوان نمای دو بعد جداره می باشد

ویژگی های عمده منظر شهری کلاسیک :

1 . قاعده مندی طرح جداره ها

2 . وجود پیوستگی و کشش افقی در نمای عمومی خیابان هها

3 . وجود خط آسمان مسطح و تقریباً بدون شکستگی عمده

4 . وجود دیدهای بی انتها که تحت تأثیر قواعد پرسپکتیو در مورد خیابان های مستقیم و طویل ایجاد می گردد .

5 . استفاده از عناصر پایانه ای ( همچون ستون های یادبود و مجسمه ها و ... ) برای مسدود کردن مناظر بی انتهای خیابان ها

 منظر شهری خوب می تواند توان رقابتی شهرها را افزایش دهد .