مقدمه:
وجود مقررات، برنامهها و سیستمهای انضباطی خشک که گاهی لازمه فعالیتهای آموزشی تعیین شده در مکانهای آموزشی و پرورشی میباشند و کوشش ذهنی هر چند ناچیز کودک را میطلبند، به احتمال زیاد سازش او را با محیط دچار مشکل خواهند ساخت و حالت عاطفی نامناسبی در کودک ایجاد مینمایند که در طرز تلقی وی نسبت به مرکز تعلیم وتربیت بیتأثیر نخواهد بود. بنابراین ضروری است که والدین و مربیان دلسوز در طرح برنامهها و شیوه های تدریس و تربیت کودک خصوصاً در این سنین ظرافت لازم را به خرج دهند و حساس تر عمل نمایند. در کودکان 6- ۵ ساله یک آرامش و تعادل نسبی در رفتار به چشم میخورد و حرکات و رفتارهای آنها نسبت به سنین پایین کاملتر شده است.
آنها میتوانند کارهایی چون مسواک زدن دندان، شانه کردن مو، خرید نان و اعمالی از این دست را انجام دهند. پر تحرکی و هیجانات دوره طفولیت جای خود را به پایداری و سازگاری داده است. وقتی برای نقاشی کشیدن قلم در دست میگیرد بر خلاف چهار سالگی میداند که چه میخواهد بکشد او میتواند تصاویر ساده کتاب داستان خود را نقاشی کند و یا عکسها و تصاویر کشیده شده را رنگی نماید.
چرا که کودکان کوچکترین حرکات و رفتارهای بزرگسالان را مورد دقت قرار می دهند و به یک درک باطنی از الگوی بزرگسال خود و احساسات آنها نسبت.
برچسب ها:
tahghigh-pish-dabestani-va-ahammiyat-an-dar-farhang-paziri-koodakan